Proś o wybaczenie recenzja

 Proś o wybaczenie ma w sobie wszystko co pozwala się delektować dobrym kryminałem. Spójna historia, realistyczny ciąg akcji i dreszczyk emocji, który wywołują kolejne zdarzenia oraz niepowtarzalny klimat jaki udaje się zbudować.

Autorka postawiła na świeżość w tym gatunku. Dostajemy zbrodnię, motyw, oficjalnego oskarżonego i tego, którego wybiorą czytelnicy i jeśli myślimy, że po 20 stronach nic nas nie zaskoczy – jesteśmy w błędzie. Pisarka umiejętnie wplata nowe dowody i wątki, z których żaden nie wydaje się zbędny. Kiedy już chcemy wydać wyrok, akcja zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni, a grono podejrzanych się powiększa.

 Dodatkowej pikanterii dodaje, dobrze zbudowany wątek romantyczny głównych bohaterów. Nie jest to mdła historia, ale umiejętnie wpleciony pełnoprawny romans. Dzięki wielopoziomowej narracji poznajemy dokładne uczucia postaci i ich pobudki. Sama ich kreacja zasługuje na uwagę. W mojej ocenie dostajemy realne osoby, które oddziałują na czytelnika. Perspektywa mordercy napawa lękiem, jego zachowanie, sposób myślenia zaczynają przerażać już od pierwszych słów przypisanych do niego.

 Przyjemny styl pozwala pochłaniać książkę i dać się porwać historii znad Scarlet  Lake.