Bękart recenzja

Książka "Bękart" wpadła w moje ręce zupełnym przypadkiem. Nigdy wcześniej nie słyszałam o tym tytule. Jednak kiedy przeczytałam opis na okładce, od razu wiedziałam, że muszę to przeczytać. Ba! Opis zainteresował mnie tak bardzo, że wcisnęłam książkę w kolejkę przed innych kilkanaście zaplanowanych tytułów.
I choć temat książki jest bardzo trudny, to czytało mi się niewyobrażalnie dobrze z jednego względu- akcja powieści rozgrywa się na osiedlu, na którym sama mieszkam, bohaterowie mieszkają w bloku mojej koleżanki i spacerują po tych samych ulicach, które co dzień przemierzam. Uwielbiam czytać książki, które dzieją się w miejscach, które dobrze znam i ogromnie się cieszę, że trafiłam na taką, która rozgrywa się na lubelskich Bronowicach. Nie są to, co prawda takie Bronowice jak teraz- przez te kilkadziesiąt/ kilkanaście lat dużo się tutaj zmieniło i zła sława Bronowic nieco przeminęła. Nie zmienia to jednak faktu, że bardzo długi czas ta dzielnica nie cieszyła się zbyt dobrą opinią wśród mieszkańców.
Wróćmy jednak do książki. Jak wspomniałam temat jest ciężki, ponieważ mamy tutaj niejako studium alkoholizmu i patologii lat 90. Bieda, młodzież nie stroniąca od używek, uliczne porachunki między grupami młodzieży, specyficzny klimat blokowisk, a przede wszystkim rodzina z alkoholowym problemem, co wydaje mi się, że w tamtych czasach było dość powszechne. Bohater książki, młody chłopak, mierzy się z problemami dnia codziennego- zapracowana matka, wiecznie pijany ojciec, który niszczy życie całej rodziny, porachunki wśród osiedlowych chuliganów, brak perspektyw na poprawę życia, a w konsekwencji ucieczka w używki i różne niemoralne zachowania.
Ta książka, to nie jest przyjemna powieść do poduszki. To wstrząsający obraz życia lat 90. Bardzo dosadny język (nie brak tutaj wulgaryzmów) może przeszkadzać czytelnikowi, ale jednocześnie doskonale oddaje on specyfikę tej historii. Nieprzyjemne opisy staczającego się na dno alkoholika również mogą wywoływać dreszcz obrzydzenia. Bez nich jednak ta książka nie miałaby sensu.
Polecam osobom, które lubią trudne tematy oraz akcję osadzoną w latach 90.