Magia Azji recenzja

Co popycha ludzi do odwiedzania najdalszych zakątków świata? Chęć zobaczenia miejsca "gdzie trawa jest bardziej zielona", chęć poznania nowej kultury, nowych potraw czy może nowych ludzi? Co powoduje, że pragniemy wyrwać się z szarej rzeczywistości i ruszyć przed siebie, byle do przodu? Po lekturze książki "Magia Azji" już wiem.

Rafał Gawęda - urodził się w 1976 roku, z wykształcenia jest prawnikiem, ale pracuje jako fryzjer i stylista.
Maciej Tyszecki - urodził się w 1977 roku, z wykształcenia jest antropologiem kulturowym.

Przyjaciele są w podróży od 2008 roku, zostawili wygodną pracę w agencji reklamowej, zapakowali rowery, śpiwory, namiot i ruszyli w nieznane.
Książka jest rozszerzonym zapisem wrażeń i przeżyć, jakich doświadczyli w kilku krajach Azji. Dysponując niedużym budżetem, odwiedzili Chiny, Malezję, Singapur, Brunei, Wietnam, Kambodżę, Birmę, Tajlandię, Filipiny, Japonię, Tajwan, Indonezję, Indie i Nepal. Korzystali z lokalnych środków transportu i omijali miejsca odwiedzane przez turystów zorganizowanych. Poznawali ludzi, ich obyczaje, jedli lokalne potrawy i oddawali się przyjemnościom, jakie miały do zaoferowania egzotyczne zakątki. Spontanicznie decydowali, gdzie chcą spędzić kolejne tygodnie. Równocześnie utrwalali na zdjęciach niezwykłe sytuacje, postacie, przedmioty, gromadząc ogromne archiwum, które wykorzystali później w książce


Od jakiegoś czasu zaczęłam czytać książki podróżnicze. Robię to ponieważ od zawsze chciałam jeździć po świecie i poznawać inne kraje. Tymczasowo nie jest to łatwe - przede wszystkim mój wiek, szesnastolatce raczej trudno spakować się i wyjechać, ale kiedyś... Kto wie? Może ruszę w świat z plecakiem, śpiworem, namiotem i będę zwiedzać?

Podsumowując.
Zabawna, lekka lektura. Dla osób, które chciałyby poznać tak piękny kawałek świata jakim jest największy kontynent na kuli Ziemskiej, czyli Azję książka powinna znajdować się jako pozycja obowiązkowa.
Bardzo miłym aspektem książki są również przepiękne zdjęcia. Czasami wpatrywałam się w nie po kilka minut i trudno było mi wrócić do treści.