Asystentka recenzja

Kolejna, jak dla mnie, bardzo dobra pozycja w dorobku brytyjskiego pisarza. Póki co żadna z książek autora jakoś specjalnie mnie nie rozczarowała.

"Asystentka" to czwarta powieść autora. Z dotychczasowych książek Tremayne najbardziej do gustu przypadła mi powieść "Bliźnięta z lodu" a najmniej podobała się "Zanim umarłam". "Asystentka" plasuje się pośrodku, razem z "Dzieckiem ognia". Wątek inteligentnego domu przywodził mi na myśl "Lokatorkę" autorstwa JP Delaney, która dla mnie była totalną porażką i przyznam, że miałam pewne obawy co do "Asystentki" - zbyt podobny motyw i bałam się, że po raz kolejny się rozczaruje, ale na szczęście moje obawy były bezpodstawne. "Asystentka" szybko wciąga, jest tak skonstruowana, że ciężko się od niej oderwać i zupełnie nie przypomina nudnej dla mnie "Lokatorki". Tu nie nudziłam się wcale a każdy rozdział, każde jego zakończenie sprawiało, że chciałam czytać więcej. Z dużą przyjemnością dałam się wciągnąć w stworzoną przez autora intrygę. Dałam się porwać fabule i szaleństwie głównej bohaterki. I do samego końca nie wiedziałam kto stoi za całym zamieszaniem - autorowi udało się mnie zaskoczyć.

Narracja dwojaka, w pierwszej i trzeciej osobie. W pierwszej z perspektywy głównej bohaterki, Jo Ferguson a w trzeciej z punktu widzenia kilku bohaterów powieści.

Podsumowując: jak dla mnie bardzo dobra powieść. Wciągająca, intrygująca, z odrobiną szaleństwa. Bohaterowie dają się lubić a technologiczne nowinki umieszczone w powieści poniekąd dają nam małą lekcję z morałem - nie wszystko co nowe i elektroniczne jest lepsze od tego tzw. przestarzałego sprzętu i świata. Książkę serdecznie polecam.