Córka Robrojka recenzja

„Córka Robrojka” to kolejna część kultowej Jeżycjady, serii autorstwa Małgorzaty Musierowicz, która od lat cieszy się niesłabnącą popularnością wśród czytelników w każdym wieku. Powieść skupia się na losach Belli, młodej dziewczyny, która razem z ojcem, Robertem Rojkiem (tytułowym Robrojkiem), próbuje odnaleźć spokój i stabilizację po trudnym okresie życia w Łodzi.

Fabuła powieści, jak to często bywa w Jeżycjadzie, osnuta jest wokół codziennych, ciepłych relacji międzyludzkich i drobnych, acz znaczących wydarzeń. Tym razem jednak, na pierwszy plan wysuwa się nie tylko Bella, ale również jej ojciec. Robert Rojek, znany czytelnikom z wcześniejszych tomów, wraca do Poznania i znajduje schronienie w otwartym domu Borejków. Autorka jak zwykle umiejętnie splata historie swoich bohaterów, tworząc wielowymiarowy obraz codzienności, w której humor przeplata się z głębokimi emocjami.

Postać Belli to kolejny dowód na mistrzostwo Musierowicz w tworzeniu młodzieżowych portretów psychologicznych. Bella, choć pełna wewnętrznych rozterek, jest postacią dynamiczną, otwartą na nowe doświadczenia i relacje. Jej przyjaźń z Czarkiem Majchrzakiem, zwanym Przeszczepem, to wątek pełen uroku i subtelnego humoru, który z pewnością przypadnie do gustu młodszym czytelnikom. Ich relacja, choć początkowo oparta na drobnych niedomówieniach i młodzieńczych emocjach, stopniowo nabiera głębi, co prowadzi do zaskakującego, ale bardzo satysfakcjonującego zakończenia.

Jednak to relacja Roberta Rojka i Natalii Borejko jest jednym z najbardziej intrygujących elementów tej powieści. Musierowicz, znana z wrażliwości w przedstawianiu międzyludzkich relacji, subtelnie kreśli wątek uczucia, które rozwija się między dwojgiem dorosłych ludzi. Ta historia miłosna, choć delikatna i pozbawiona nachalności, dodaje powieści głębi i pokazuje, że miłość może przyjść w najmniej oczekiwanym momencie, niezależnie od wieku i życiowych doświadczeń.

Jak zwykle w powieściach Musierowicz, tłem dla wydarzeń jest rodzinny dom Borejków. Ten pełen ciepła, humoru i zrozumienia świat stanowi przeciwwagę dla trudności, z jakimi mierzą się bohaterowie. To miejsce, w którym każdy, kto szuka wsparcia, znajdzie je w nadmiarze.

Styl Musierowicz pozostaje niezmiennie lekki i przyjemny, co sprawia, że „Córka Robrojka” jest książką, którą czyta się jednym tchem. Autorka umiejętnie łączy humor z refleksją, a jej dialogi są żywe i pełne uroku. Dzięki temu powieść przemawia zarówno do młodzieży, jak i dorosłych czytelników, oferując każdemu coś wartościowego.

Podsumowując, „Córka Robrojka” to książka, która zachwyca prostotą i ciepłem, a jednocześnie porusza ważne tematy – potrzebę akceptacji, znaczenie przyjaźni i rodziny oraz trudności związane z życiowymi zmianami. To idealna lektura dla tych, którzy szukają chwili wytchnienia w codziennym pędzie i chcą zanurzyć się w świecie, gdzie zawsze znajdzie się miejsce na dobre słowo i serdeczny uśmiech.