Anioł Śmierci recenzja

To było kolejne kilka godzin niesamowitej historii. Pierwsza część bardzo mi się podobała, ale ta? Przerosła moje najśmielsze oczekiwania.

Świat przedstawiony widzimy coraz bardziej rozbudowany. W pierwszej część mamy szansę poznania tylko dwóch miejsc. Tutaj ta liczba się zwiększa. Jest nam dane ujrzeć niejednokrotnie pole walki, wielkie miasta, a także poznać od drugiej strony miejsce, w którym przebywają odkupiciele oraz, co wywołało moje wielkie zdziwienia, papież. Tak więc jest na co patrzeć.

Fabuła pokręcona jeszcze bardziej, niż mogłoby się wydawać. Kończąc pierwszą część myślałam, że drugą będzie prostsza, że nie będzie tyle zawiłości i niepewności, ale się myliłam. Historię poznajemy od kilku stron. Pierwsza, a zarazem główna, należy do Cale’a. Przestraszonego, ale też odważnego, pełnego żądzy krwi chłopca i wybrańca. Jednak Bosco nie daje nam o sobie zapomnieć i też wtrąca parę groszy ze swojego punktu widzenia. Trochę miałam nadzieje, że jednak nie jest tak zły jak się wydaje, ale pozory mylą.

Mętny Henri, Kleist oraz IdrysPukk nie przepadają, a nawet znaczą coraz więcej w tej historii. Kleist, zmęczony wybrykami Cale’a, ucieka od towarzyszy spotykając piękną dziewczynę i jej klan. Mętny Henri chce odnaleźć przyjaciela, ale nie wie, czy na pewno mu się to uda, a IdrysPukk za wszelką cenę chce ocalić swój własny interes. Jakby kompletnie zapomniał, co było dla niego ważne.

Mimo wszystko to Cale pochłonął większość mojej uwagi. Roztargniony i nadal ze złamanym sercem po zdradzie, staje na czele ogromnych armii. Podejmuje własne decyzje, które decydują o istnieniu wielu osób, ale też uczy się na błędach. Nie jest idealny, co staje się punktem dla autora książki. Był w stanie on pokazać, że mimo wszystko to jeszcze mały chłopiec, który nie do końca rozumie świat i widział dopiero jego niewielką część. Oczywiście wiele osób na każdym kroku przypomina o tym Cale’owi, co jest kolejnym ciosem, którego chłopak nie odepchnie. Jednak cały czas zastanawia mnie jedna rzecz, która chyba nie została wyjaśniona w książce, a przynajmniej nie tak wyraźnie, jakbym tego chciała. Dlaczego Cale pracuje dla Odkupicieli, skoro ich nienawidzi i żywi taką urazę, którą ciężko schować głęboko w sobie?

Książka jest pełna złotych myśli. Jeszcze nigdy nie zaznaczyłam w książce tyle, ile zaznaczam tutaj.

Historia nadal pozostaje bardzo krwawa, co podsyca z każdą chwilą mój apetyt na dalszą część. Polecam wam Anioła Śmierci gorąco. To książka, za której przeoczenie Thomas Cale miałby wam wiele do powiedzenia. Albo wiele do pocięcia😈🙈😂