Amerykański książę recenzja

Amerykański książę to drugi tom trylogii ,,Nowy Camelot'' opowiadający o losie Embry'iego Moore'a i Ashleya Colchestera w czasie wojny z Karpatią, jak i po tej wojnie, kiedy Ash ożenił się już z Greer. Embry w trakcie tej książki odsłania przed nami swoje serce i pokazuje jakie decyzje podjął i dlaczego takie, a nie inne. To piękne, zwłaszcza że możemy dowiedzieć się dokładniej, jak wyglądała relacja jego i Asha w czasie kiedy trwała wojna. Jak się poznali, co przeżyli i jak przeszli od nienawiści do miłości.

Wszystko wygląda super, ale to nie jedyny wątek tej książki (no może jeszcze poza ciągłym seksem, byciem samcem alfa i uległością...- tak, tu jest jeszcze więcej tego niż w pierwszej części. Autorka zaszalała). Drugim i na dodatek bardzo spłyconym, który został kontynuowany z pierwszej części to wątek porwania pierwszej damy, czyli Greer.

Jeśli byliście ciekawi, jak wyglądała jej niewola... to szczerze nie macie na co liczyć. Embry dostając dokładne dane jej położenia, nie wiadomo skąd, wyrusza rycersko jej ratunek niczym prawdziwy książę na białym koniu... aby potem kiedy ją ratuje z ''opresji'', ładnie udaje jedną ze scenek łóżkowych, które mógłby zrobić ich Król. Wracają i uwaga... wątek jest kontynuowany w taki sposób, że w sumie tak naprawdę tylko Embry się martwi o nią. Ash strata się wszystko zrobić ugodowo albo dominować i tyle... a kiedy pojawia się jakiś problem, to ignoruje go w pewnym stopniu... aż dochodzimy do końcówki.

Końcówki, która mnie tak usatysfakcjonowała, że normalnie roześmiałam się w kartki. Naprawdę. Nie koloryzuje. Mimo tego całego wnerwiającego seksu (który jak zaczął mi się dłużyć, to czytałam tylko dialogi xD) i tej gadaniny Colchestera cieszyłam się jak dziecko, kiedy dostał na to, na co zasłużył. Tylko szkoda mi było Embriego. Chłopak tyle się nacierpiał i zawsze starał się chronić swojego ukochanego, stawiać go na pierwszym miejscu a ten go tak... ugh. Dobra zostawię to tak. Książka była okey, podobał mi się wątek pewnej rodzinnej tajemnicy i sam Embry i jego decyzje. Mojemu księciu daje 5/10.