Marynowanie czasu recenzja

Dzisiaj mam dla Was powieść Małgorzaty Chogzat "Marynowanie czasu". Już sam opis książki przypadł mi do gustu i wiedziałam, że jest to coś po co sięgnę z ogromną przyjemnością. Fabuła miała dotyczyć młodzieży oraz dziennikarstwa, więc moim zdaniem to idealny przepis na sukces.

Bohaterką powieści jest szesnastoletnia Kaja, mieszkająca w kompleksie edukacyjnym im. Jeremiego Stermasza. Dziewczyna dostaje pracę w redakcji czasopisma i radia "Szejkspir", można więc o niej powiedzieć, że jest bardzo ambitna. Dlaczego? Ponieważ oprócz nauki, a także pozostałych obowiązków postanawia pracować, a w obecnych czasach niewielu młodych ludzi decyduje się na ten krok. Dziewczyna uwielbia swoich nowych znajomych, a także fascynuje ją ich artystyczny świat.

Pewnego razu redakcja "Szejkspira" ma stworzyć dokument o życiu w "Stermaszu". wydawałoby się, że jest to idealna okazja Kai na pokazanie swoich zdolności. Jednak dziewczyna nie może wziąć udziału w tym projekcie, ponieważ jest za młoda. Wtedy postanawia przeprowadzić własny eksperyment literacki. Jednak jak w tym wszystkim potoczy się jej życie prywatne? Czy odnajdzie prawdziwych przyjaciół? Czy będzie miała na nich czas? Tego się dowiecie czytając książkę.

Główna bohaterka już od samego początku wzbudziła moją sympatię. Nie jest zbyt idealna, ma swoje wady, zalety, humory. Jest realną, normalną pospolitą nastolatką, dlatego myślę, że większość dziewczyn w jej wieku chciałaby się z nią zaprzyjaźnić.

Choć książka na początku może wydawać się nudna, ze względu na bardzo powoli rozwijający się początek, który czasem się gubił, to po kilku stronach już daje się lubić i czytelnik ma ochotę przeczytać ją do końca. Czytanie tej pozycji sprawiło mi bardzo dużo przyjemności oraz zrelaksowało. Mogłam przy niej odpocząć i przestać myśleć o codzienności. Kaja opisuje tutaj swoje całe życie. Mówi o tym jak poznawała swoich znajomych jak wyglądało jej życie w domu z rodzicami oraz jak sobie radzi z różnymi sprawami, które pojawiły się do rozwiązania na jej drodze.

Sama powieść jest bardzo lekko napisana, a dodatkowo zawiera wiele poetyckich wstawek. W związku z tym można by ją zaliczyć także do literatury pięknej. Jednak książkę czyta się bardzo łatwo, lekko i szybko, co jest jej kolejną zaletą.

Powieść opowiada przede wszystkim o problemach nastolatków oraz o tym ile są oni w stanie zrobić, aby odnaleźć swoje miejsce na ziemi. Dlatego polecam tą książkę nie tylko młodzieży, ale także osobom dorosłym, którzy szukają siebie, własnego miejsca i własnej drogi w życiu.