Ambicja recenzja

,,Ambicja” jest już 7 częścią z serii Kate Brian o Reed Brennan. Poprzednie części czytałam, nawet mi się spodobały, choć nie rozumiem po co autorka pisze 12 książek, a każda jest cieniusieńka. Na ,,Ambicję” czekałam rok. Więc bardzo się cieszyłam, gdy dorwałam ją w swoje łapki. Byłam ciekawa jak potoczą się sprawy po zakończeniu poprzedniej części, tzn. co tym razem Reed zrobi by się pogrążyć. Nie było tak źle, ale w poprzednich częściach wpakowała się w niemałe kłopoty.

Reed Brennan stoi przed nie lada wyzwaniem. Po ostatniej szalonej imprezie dyrekcja zagroziła zamknięciem Billings. Jako prezeska, Reed nie może do tego dopuścić. Jedynym rozwiązaniem jest zbiórka pięciu milionów dolarów dla szkoły. Tylko jak to zrobić? Zwłaszcza gdy ktoś notorycznie jej w tym przeszkadza, a w dodatku rzuca ją chłopak. Wszystko wydaje się sprzysięgać przeciwko Reed. Czy dziewczynom uda się uratować ukochany internat i przyjaźń? Czy Reed uda się odzyskać zaufanie Josha? Czy ujdzie z życiem?

Ach te kłopoty Reed. Dziewczyna mogłaby dać już sobie spokój. Ale nie, będzie walczyć. I właśnie o walce o `ukochany` internat opowiada ,,Ambicja”. Nie chciałabym mieszkać w takiej bursie, a wy? Przecież ona jest czystym złem. Osobom (większości) z Billings zależy tylko na pieniądzach, markowych ciuchach, itd. Ale przecież pieniądze to nie wszystko!

,,Ambicja”, tak jak poprzednie części jest napisana bardzo prostym i przystępnym językiem, jednakże wciąga. Czytelnik jest ciekawy co będzie dalej, przekłada kartki, aż w końcu co? Koniec książki! I to w takim momencie. Jakby autorka nie mogła tego pociągnąć. Ale nie. Książka jest przeraźliwie chuda(291 stron) co powoduje, że bardzo szybko się ją czyta. Niestety rozdziały są krótkie- 4 strony mają niektóre.

Uważam, że autorka niepotrzebnie ciągnie całą serię. Jej początek bardziej mi się podobał, lubiłam Kiran, Taylor i Arianę (nawet jeśli potem wiedziałam co zrobiła). A tu? Bardzo mi ich brakowało. Reed zachowywała się żałośnie, to fakt. Po Noelle się spodziewałam, tego co zrobiła. Wiadomo było, że kocha tylko siebie i już. Ale Josh? Jaki z niego kretyn! Zostawił biedną Reed (choć głównie z jej winy) i ruszył do Ivy. Z Ivy jest pewniem problem, z wyglądu strasznie przypominała mi Ivy Tamwood z ,,Przynieście mi Głowę Wiedźmy”, co było dość irytujące. Najbardziej polubiłam Sabine. Jest naturalna, jest prawdziwą przyjaciółką Reed i nie wierzy w to, co mówi Noelle.

Kate Brian doskonale ukazała mroczną stronę Billings, czyniąc powieść interesującą. Jest to 100% powieść młodzieżowa, przy której nie można się nudzić, ale nie jest też zbyt ambitna. Spędziłam przy niej miło czas i jak najbardziej polecam jako książkę na wyjazd, ale i nie tylko. Będę ją miło wspominać pomimo niedociągnięć, i na pewno przeczytam następne części.