Last Minute recenzja

Wakacje last minute, świetna okazja na udane wczasy. Obietnicy przygody życia ulega Zuzanna, która w ten sposób próbuje wyciągnąć Agnieszkę z szarej polskiej rzeczywistości, której ciężaru nie jest w stanie dłużej dźwigać.

Agnieszka jest doświadczoną przez życie młodą kobietą o przeciętnej urodzie, ale zdecydowanie zbyt niską samooceną. Opuszczona w dzieciństwie przez ojca, żyjąca w matni przemocy domowej wcześnie się usamodzielnia i rozpoczyna dorosłe życie. Nie jest ono ani trochę szczęśliwsze niż bolesne wspomnienia z dzieciństwa. Mierząca się z paraliżującymi migrenami, żyjąca w chorym związku, tęskniąca za bratem i prawdziwym szczęściem ma oparcie jedynie w Zuzannie – szalonej, pewnej siebie przyjaciółce. Gdy jej życie zatacza kolejny bolesny krąg Zuza wykupuje wycieczkę do Tunezji, gdzie chce wyleczyć Agnieszkę z czarnowidztwa i obudzić w przyjaciółce chęć do życia.

Tunezja zaskakuje odmiennością, od europejskiej rzeczywistości. Tam wszystko wydaje się prostsze, piękniejsze, intensywniejsze. Dookoła piach pustyni, lazur morza, orientalne bazary, przyprawy, biżuteria… W tej krainie szczęście nie trudno o zapomnienie się…

„Last minute” to powieść o miłości, o przyjaźni, o poszukiwaniu szczęścia, o samotności i piętnie bolesnego dzieciństwa. Ale to też opowieść o braku tolerancji i ignorancji. Napisana prostym językiem, z zastosowaniem retrospekcji, która sprawia, że czytelnik się nie nudzi. Jednak w pewnych momentach stanowczo przegadana, pełna niejasnych, zbędnych przemyśleń i słów, których użycie jest tak nie zrozumiałe, jak i wprowadzenie rosyjskich słów w treści. O ile używanie ich przez Arabów jest zrozumiałe, o tyle wtrącenia w rozmowach z Zuzanną czy Markiem jest nie uzasadnione i wprowadza zbędne zamieszanie.

Sylwia Kubryńska – kobieta w czapce, jak się określa, odnosiła już literackie sukcesy, więc czytelnik może wymagać od jej powieści „Las minute” głębi, walorów artystycznych i literatury na dobrym poziomie. Otrzymujemy powieść ciekawą, o interesującej tematyce, jednak niestety nie idealną i wybitną. Mimo, to warto przeczytać, aby poczuć zapach arabskich straganów, szum morza i ziarenka piasku.