Zniknięcie Pani Christie recenzja

Grudzień 1926 roku był dla rodziny Agathy bardzo niespokojny. Kobieta znika w niewyjaśnionych okolicznościach, zostawiając rodzinę w niepewności. Szybko podejrzenia zaczynają być kierowane na męża, jednak po jedenastu dniach Agatha się odnajduje. Co wydarzyło się w ciągu tych kilkunastu dni?

Autorka miesza wydarzenia po zniknięciu Agathy z wydarzeniami z czasów jej młodości, pomału przybliżając nas do feralnego grudniowego dnia. Wspomnienia bohaterki mieszają się z pełnymi napięcia przeżyciami jej męża i łączą się na końcu.
Napięcie trzyma przez cały czas, a takimi przeskokami w czasie autorka podsyca naszą ciekawość.
Ze strony na stronę na jaw wychodzi coraz więcej faktów.

Agatha za sprawą Archiego poczuła się szczęśliwa. Jednak dorosłość, lata małżeństwa, które w głównej mierze małżonkowie spędzali osobno, przynoszą jedynie rozczarowanie i gorycz. Archie bardzo się zmienia, staje się zupełnym przeciwieństwem mężczyzny, którego poznała Agatha. Pisarka z radosnej, żywiołowej dziewczyny zmienia się w kurę domową, która ponad wszystkich stawia męża.

Mężczyzna po zniknięciu żony zachowuje się bardzo dziwnie. Podczas śledztwa stoi raczej z boku i nie wnosi niczego do sprawy, a wielu rzeczy dowiemy się od policjantów, którzy zajmują się poszukiwaniami. Autorka doskonale opisuje przebieg śledztwa, sprawia, że zdenerwowanie Archiego jest bardzo wyczuwalne. Opisy są długie i poprowadzone bardzo swobodnie, przez co po tekście się dosłownie sunie.

Opowieść jest tajemnicza, mimo że Agatha ochoczo opowiada nam o swoich przeżyciach, w przeciwieństwie do męża, który stara się trzymać sekrety w ukryciu. Opowieść oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, co jeszcze bardziej zachęca do zapoznania się z książką. Agathy Christie zapewne nie trzeba nikomu przedstawiać.
Książka jest biografią Agathy, gdzie autorka wielu znanych kryminałów, sama staje się bohaterką opowieści. Taka forma przedstawienia biografii bardzo mi się spodobała i pozwoliła w przyjemny sposób zapoznać się z historią pisarki. Do końca z niecierpliwością czekałam na rozwiązanie zagadki. Autorka książki, jak i sama Agatha długo trzymają nas w niepewności i nie zawodzą, kończąc opowieść triumfem bohaterki.