Książka ma dwie perspektywy: zawiera pisane na gorąco analizy i komentarze dotyczące polskiego życia politycznego z lat 1993-2002 i refleksje o nich po latach; daje to pewność, że autor jest nie tylko ciągle skupionym obserwatorem spraw istotnych, ale że weryfikując własne oceny sprzed lat, powraca do zajmujących go kiedyś problemów w nowych okolicznościach. Rozpoczynający książkę rozdział wstępny jest swoistą autoprezentacją postawy Karola Modzelewskiego; rekapitulował w nim to, co przez lata było najważniejsze w jego działalności i co determinowało jego decyzje. Po nim następują kolejne spotkania z opiniami sprzed lat, drukowane m.in. w Magazynie Tygodniowym "Gazety Robotniczej", "Gazecie Wyborczej", w "Polityce" i "Zeszytach Literackich"; oraz te nigdzie do tej pory nie publikowane. W pewnym sensie niniejszą książkę można uznać za ciąg dalszy rozważań zamieszczonych w książce "Dokąd od komunizmu" (1993). Krytycznie ocenia strategie polityczne "Solidarności", z którą sam był silnie związany, zastanawia się czy rząd Hanny Suchockiej zasłużył na wotum nieufności, komentuje działania i decyzje Lecha Wałęsy. W artykułach pojawiają się postacie Leszka Balcerowicza, Lecha Falandysza, Tadeusza Mazowieckiego, Jacka Kuronia, Andrzeja Olechowskiego, Jerzego Pomianowskiego, Jerzego Giedroycia, Leszka Kołakowskiego... To ważny przyczynek do dyskusji o polskim dziś i postawach obywatelskich nie tylko w trzeciej Rzeczypospolitej. Analiza sytuacji polityczno-społecznej przeplata się z jej osobistą interpretacją, zaś kategorią nadrzędną w tych rozważaniach jest "lojalność wobec nieznajomych".