Celem naukowym pracy jest zbadanie zmian użytkowania ziemi w procesie urbanizacji krajobrazu miasta Podgórza oraz miasta Zamościa w oparciu o analizę archiwalnych materiałów kartograficznych, ikonograficznych i źródeł pisanych oraz współczesne materiały ewidencyjne i planistyczne. Zakres terytorialny pracy obejmuje obszar dwóch miast: byłego miasta Podgórza czyli obecnego tzw. Starego Podgórza stanowiącego centralną część XIII dzielnicy samorządowej Krakowa oraz Starego Miasta w Zamościu. Miasto Podgórze zostało założone dekretem cesarza Józefa II z dnia 26 II 1784 r. W 1915 r. zostało przyłączone do Krakowa tworząc tzw. Wielki Kraków. Zamość jako miasto rezydencjonalne został założony na mocy przywileju lokacyjnego wydanego 10 IV 1580 r. przez Jana Zamoyskiego, kanclerza i hetmana wielkiego koronnego, wybitnego męża stanu i mecenasa kultury. W 1992 r. zamojskie Stare Miasto zostało wpisane na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO