Zły Romeo

Aktorska Tragikomedia

Pierwszych rozdziałów trzymałam się swoimi gasnącymi z minuty na minutę oczekiwaniami . A gdy dotarłam do 79 strony dalej pchnęła mnie jedynie ocena książki oraz patronat LC.

Na początek przytoczę obszerny co prawda cytat z wyżej wspomnianej strony 79, ale jest tego wart dla zobrazowania kwintesencji dwustronicowej kontemplacji Julii :

"Maniakalna ,ekstatyczna fascynacja. Głównie penisami. Ach, penisy.Nie te sflaczałe,wiotkie,pomarszczone,paskudne. Ale te stojące! Och! Są piękne. Zachwycające.Niebywale seksowne.Wpatruję się w nie jak urzeczona.Na pewno w dotyku są niesamowite .[...] Ciekawe czy jeśli ładnie poproszę ,użyje swojego ślicznego penisa ,żeby mnie pozbawić utrapionej cnoty. Idę o zakład ,że jestem jedyną dziewicą na roku. Do niedawna miałam nadzieję ,że Michelle Tye również należy do tego samego klubu,ale przyszła ostatnio na zajęcia z ustami pełnymi przechwałek,że spotkała się wreszcie z facetem,z którym dotąd uprawiała cyberseks,i cały weekend rżnęli się do nieprzytomności.Szepnęła mi potem na ucho że doszła cztery razy. Cztery!Ja marzę choćby o jednym razie,a ona dostaje cztery ? Toż to czysta zachłanność. Nie rozmawiałam z nią od kilku dni.Moja zazdrosna wagina mi tego zabrania.Jestem tak zdesperowana,że przysięgam,czasem mam ochotę rzucić się na pierwszego lepszego faceta,który się napatoczy,zerwać z niego ciuchy i zmolestować go na miejscu ."

Główna bohaterka jest dla mnie uosobieniem zastraszając...

Może nie zły ale głupi i pogubiony. Poharatany.
Zło zakłada celowe robienie krzywdy, a Ethan krzywdził Cassie nie ze złośliwości czy dla własnej satysfakcji ale ze strachu. Głupiego i szczeniackiego ale jednak strachu. Może to nie będzie popularna opinia ale uważam że w tym wszystkim Cassie nie była bez winy, bo sama się pchała. Nie rozsądnie i zachęcająco, ale chwilowo wręcz na chama, wbrew rozsądkowi.

Ale od początku.
Miałam nadzieję że będzie więcej akcji w teraźniejszości, bo bohaterowie jako 19-21 latkowie są dość męczący. Nawet nie jest to pół na pół, bardziej dowiadujemy się co działo się w czasie ich studiów i jak ich relacja powstawała, niż to co dzieje się obecnie. A powiem szczerze że ciekawsze jest to co obecnie dla mnie ;) Ale to pewnie dlatego, że bohaterowie jednocześnie pozują na takich dojrzałych i zachowują się jak głęboka gimbaza. Co gorsza ta dojrzałość nie do końca i nie w pełni zmienia się z wiekiem. Największą różnicą między ‘6 lat temu’ a ‘dziś’ jest to że wcześniej osobą która odtrącała był Ethan a w teraźniejszości to Cassie ucieka i się opiera. Chociaż ona ma naprawdę dobre powody by tego buca kopnąć w dupsko tak żeby w locie z głodu zdechł.

Ethan w ogóle jest dziwny. Jakby cierpiał na chorobę dwubiegunową, Ona też, leci na niego z wizgiem, najpierw nic i w sumie wkurzała się na niego i była ciekawa powodów niechęci a od chwili imprezy to jak kotka w rui jak tylko go widzi.
Cassie przy Etanie zachowuje się jakby miała j...

1. Istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że ja już takich książek nie powinnam czytać. Że dla mnie to, co dzieje się w głowach umysłach młodych ludzi jest na tyle niezrozumiałe, odrealnione, beznadziejne czy zwyczajnie głupie, że nie dociera do mnie tego typu literatura. I jak lubię czytać o młodych ludziach i zawsze twierdzę, że lubię czytać o nich z ich prawem do popełniania błędów, to taka głupota mnie dobija, załamuje i tracę ochotę na czytelniczy kontakt.
2. Być może wiele więcej wymagam od kobiet w literaturze niż od mężczyzn. Łatwiej przeżyć mi faceta myślącego tylko o jednym, zaliczającego panienki na pęczki ot dla zwykłego numerku czy rozładowania emocji. Z kobietami nie ma tak lekko. Wymagam choćby odrobiny zdrowego rozsądku.
3. Sam pomysł na historię mi się podobał, podobało mi się to, co zrodziło się między bohaterami, ale w pewnym momencie odczułam przesyt. Ile można czytać w kółko o tym samym. Jedno popełnia błędy, a potem drugie bezrefleksyjnie powtarza je raz za razem. Opisy udawanych orgazmów Cassie, która za każdym razem wyobrażała sobie kontakt z innym facetem niż to faktycznie robiła. On zachowujący wieczną wstrzemięźliwość, ale z uśmiechem na ustach bo jakoś to sobie rekompensował.
4. Wątki teatralne uważam za całkiem udane, choć nie do końca rozumiem sceny w sztuce Szekspira. Było tam coś takiego?
5. Po całkiem niezłym początku, i to muszę przyznać, książka zrobiła się okropnie nudna. Chcę/nie chcę, mogę/nie mogę, powinnam/nie powinnam,...

Naprawdę świetna książka, w której bohaterów książki połączyły te same pasje.

Gdy są razem na scenie wszyscy wokół wyczuwają od nich bijący żar. Dotykanie się sprawia wrażenie płonącej skóry, to co ich przyciąga do siebie jest naprawdę niesamowite. Różne wydarzenia z przeszłości, miłość, pożądanie, pasja.

Dla mnie ta książka była naprawdę czymś przecudownym, nie mogłam spać nocami, ze względu na to, że tylko leżałam i ją czytałam. Ja tej opowieści daje naprawdę wielkiego plusa i na pewno kiedyś jeszcze do niej wrócę, bo zostawiła po sobie coś naprawdę wspaniałego, chociaż nie każda książka potrafi to zrobić.

Jedyne czego mi brakowało do zakończenia to ich finałowego występu.

Z całego serca polecam ją każdemu.

Chociaż miałam w planach zakończyć ją przed nowym rokiem, co niestety mi nie wyszło, poprzez okropny brak czasu. To jednak udało się zacząć rok z bardzo miłym akcentem.