Ziemi przypisany. Tańczący jastrząb

Powieść "Tańczący jastrząb", jak większość polskich powieści nurtu chłopskiego lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, pisana była pod wpływem urbanizacji, jaka dokonywała się w Polsce w tych latach. Towarzyszyły jej wielkie migracje mieszkańców wsi do miast. Ich celem było poszukiwanie lepszego życia, stabilizacji materialnej i wykształcenia. Często jednak cena tego awansu społecznego była wysoka. Ludzie wychowani w tradycyjnych wartościach i we wspólnocie rodowej nie mogli się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Często ich wielkomiejskim sukcesom towarzyszyła samotność i wyobcowanie, a zmiana życia nie zawsze oznaczała szczęście. „Ziemi przypisany” to tytuł pierwszej powieści Juliana Kawalca z roku 1962 i zarazem jego credo literackie. Chłopskie pochodzenie wywarło na nim swe piętno i, jak mówił: powinnością twórców jest zachowanie dziedzictwa ojców i dziadów, etosu chłopskiej pracy, takich wartości jak „miłość do ziemi, która rodzi chleb, szacunek dla starych zniszczonych rąk.".