Opinia na temat książki Żelazny Płomień

Postaram się uniknąć spoilerów Iron Flame ale żeby opisać swoje odczucia pewnie zdradzę trochę fabuły.
Gdy kadeci wracają ze śmiertelnie niebezpiecznej misji w Ressonie, dla Violet rozpoczyna się drugi rok nauki w akademii, natomiast Xaden zostaje wysłany do Samary. Ten rok dla główniej bohaterki będzie zdecydowanie ciężki, nie dość, że jest zmuszona do rozłąki a Xadenem przez co cierpią również smoki, skazana na wieczne życie w drodze miedzy Basghiatem, a miejscem stacjonowania Xadena. To w uczelni czeka na nią jeszcze więcej niebezpieczeństw. Drugi rok ma bowiem wyprać z kadetów resztki ludzkich emocji a nowy wice komendant Varrish postanowił za wszelka cenę udowodnić, że Violet jest bezsilna. Xaden kontynuuje swoją misję, zaopatruje w broń rebeliantów i szykuje do nieuniknionego ataku weninów.
Moje emocje podczas czytania tej części były tak skrajne jak emocje dorastającego smoka😉
Przez pierwsze 200 stron myślałam, że umrę z nudów. Bezustanne latanie w te i we wte, które w żaden sposób nie popychało fabuły na przód. Do tego wieczne, irytujące rozterki Violet: ufać Xadenowei czy mu nie ufać, przespać się z nim czy nie? Xaden naprawdę musi ją kochać, że przez to przebrnął. Ogólnie wątek romantyczny oceniam dużo niżej niż w pierwszej części. Gdzieś w okolicach 300 strony akcja nabiera tempa i wtedy, książka staje nieodkładana. Świetne plot twisty, sceny walki i intrygi zaskakują z każdą przeczytaną stroną. Bardzo podoba mi się wątek skupiający się na przyjaźni i lojalności. Te dwie cechy naprawdę łączą bohaterów, którzy są gotowi pójść za sobą w ogień. Trochę szkoda, że smoki są jakby postaciami pobocznymi. Jeśli chodzi o Adarnę to rozumiem czemu ale bardzo brakował mi by większa rolę u fabule odgrywał Tarin. Uwielbiam jego postać, poczucie humoru i przekomarzania.

Czy to była najlepsza książka którą czytałam? Nie

Czy sięgnę po kolejną cześć? Zdecydowania tak