Żebracy, włóczędzy i oszuści na arabsko-muzułmańskim Wschodzie X-XIV wieku

Książka jest pierwszą na gruncie polskich badań orientalistycznych próbą przeprowadzenia typologii środowisk żyjących na marginesie życia społecznego w klasycznym oraz wczesnopostklasycznym świecie islamu. Autorka przybliża w niej bogatą i barwną tradycję żebraczo-włóczęgowską poprzez wnikliwą analizę wybranych środowisk, związanych z szeroko pojętą rozrywką ludu, quasi-edukacją, znachorstwem, praktykami żebraczymi i okultystycznymi. Ta oryginalna i niezwykle ciekawa monografia została w całości oparta na tekstach źródłowych, które składają się na swoisty w klasycznej literaturze arabskiej nurt pikarejski, inspirowany i poświęcony Banu Sasan (potomkom Sasana) - dynamicznej oraz wielowymiarowej społeczności oszustów i wydrwigroszy, aktywnej przez kilka wieków na arabsko-muzułmańskim Wschodzie.