Opinia na temat książki Zauroczenie

To nie będzie opinia o pierwszym tomie, tylko o całym cyklu. I właściwie nie opinia, tylko trochę wspomnień.
Raczej nie czytuję romansów i fantastyki. Nie przepadam za horrorami, erotykami i legendami. Nie lubię lekkiej literatury plażowej, tasiemcowych serii, które liczą więcej niż 3-4 tomy, ani książek z tak dużą ilością bohaterów, że trzeba się nieźle wysilić, żeby to ogarnąć. Więc broniłam się przed „Sagą o ludziach lodu”, bo na podstawie opowieści koleżanek uważałam, że to mix wszystkich wymienionych gatunków. Zresztą tak jest faktycznie. Zaliczyłam dwa nieudane podejścia, po pierwszym tomie: PAS - to nie dla mnie. Jakieś 20 lat temu przyjaciółki przyniosły mi cały komplet i powiedziały: obiecaj, że przeczytasz 4 tomy i jak wtedy odłożysz - to nie będziemy Cię męczyć. Przeczytałam te obiecane 4 tomy, a potem były piękne wakacje. Zaniedbana rodzina i rozliczne obowiązki, zawieszone życie towarzyskie, piętrzący się w oczekiwaniu stos ambitnych lektur. W półtora miesiąca połknęłam wszystkie 47 tomów. Pięć lat temu kupiłam sobie swój własny komplet i przeczytałam po raz kolejny, do dziś wracam zresztą do nich wybiórczo.
Nie znam nikogo, kto po przeczytaniu nie byłby oczarowany tą liczącą sobie z 10 tysięcy stron historią.

Saga jest świetna, jedne tomy lepsze, inne trochę mniej, ale całość pierwsza klasa. Nie będę się rozpisywać co, gdzie, kiedy i dlaczego. Zresztą każdy tom jest inny. Niech to będzie jajko niespodzianka z gwarancją satysfakcji.
Tak przy okazji, ten tom jest najsłabszy, ale przeczytać trzeba.

Jolu, dziękuję, że mnie przymusiłaś, Bożenko - dzięki, że mi kiedyś pożyczyłaś.
Z wielkim uznaniem dla całej serii,
pomna radości jaką sprawiła mi lektura
oraz z podziękowaniami dla autorki
polecając wszystkim paniom, młodszym i starszym oraz niektórym panom
z przyjemnością oceniam: 10 punktów.