Opinia na temat książki Zamknięte serca

Małe miasteczko, różnica wieku, zdrowa relacja i komunikacja, a do tego reprezentacja osób głuchych i niedosłyszących?

Say no more! Corinne Michaels dostarcza to i wiele więcej w swojej książce "Zamknięte serca", która rozpoczyna serię "Whitlock family". Już teraz nie mogę się doczekać drugiej części.

Phoebe wraca do rodzinnego miasta przed ukończeniem roku na studiach. Nikomu nie chce powiedzieć, co się wydarzyło, bo wstydzi się oceny. Jej ojciec, szeryf policji, załatwia jej pracę jako niania dla niesłyszącej córki swojego pracownika, Ashera. Asher nie lubi Phoebe, bo pamięta ją jako nastolatkę, na którą nie można liczyć. Cóż, trochę się przez tych kilka lat zmieniło...

Zacznę od jedynego minusa tej książki - nie wiem, dlaczego Asher nagle stwierdził, że Phoebe mu się podoba. Ale to w sumie tyle😅 jeśli przymkniemy na to oko, reszta książki to czysta perfekcja.

Bohaterowie się ze sobą komunikują od początku do końca. Nawet jeśli mają przed sobą jakieś tajemnice - wynikające z faktu, że nie są w związku lub boją się jeszcze o czymś sobie powiedzieć - to ich komunikacja jest wspaniała. Są szczerzy, prostolinijni i obydwoje wiedzą, na czym stoją. Nie są z tego powodu szczęśliwi, ale pozwala im to na układ, którego pragną.

Cudownie było patrzeć, jak wzajemnie się przed sobą otwierają. I nie chodzi nawet tylko o głównych bohaterów, ale i o córkę Ashera. To, jaką więź nawiązuje z Phoebe, jest niesamowite.

Pojawia się tutaj motyw, którego nie jestem fanką, ale został tak ciekawie ujęty, że w niczym mi nie przeszkadzał. Tak naprawdę właśnie tak można opisać całą książkę: ma oklepane motywy, ale użyte w taki sposób, że wywołują powiew świeżości.

Jeśli lubicie książki z małomiasteczkowym klimatem i ze zdrową relacją - nie szukajcie dalej, po prostu czytajcie "Zamknięte serca".