Książka jest owocem polsko-francuskiej współpracy uniwersyteckiej. W ramach wymiany naukowej, będącej podstawowym celem tej współpracy, naukowcy francuscy mogli zapoznać się z licznymi badaniami prowadzonymi obecnie w zakresie historii najnowszej narodu żydowskiego w Polsce i stosunków polsko-żydowskich w okresie drugiej wojny światowej oraz okresie powojennym, a Polacy - zaznajomić z tematami, nad którymi pracują aktualnie Francuzi. Zaistniały w ten sposób dialog miał w dalszej konsekwencji sprowokować poszukiwanie ewentualnych analogii, konfrontację i porównanie metod badawczych. Społeczeństwa francuskie i polskie posiadają własne, odrębne historie, nie szukano więc podobieństw tam, gdzie ich nie ma. Przenikanie się tematów i metod badawczych było podstawą współpracy. Owocna dla obu stron stała się wymiana poglądów na następujące tematy: związek pomiędzy historią i pamięcią, przedstawienie Zagłady (w dyskursie francuskim Shoa) w literaturze i filmie, przebieg eksterminacji Żydów.