Celem książki jest próba nakreślenia obrazu przedstawicieli specyficznego nurtu w obrębie współczesnego katolicyzmu, który określony zostanie terminem „indultowy tradycjonalizm katolicki”, co wskazuje na fakt, iż jest on w istocie dodatkowo szczególnym nurtem w obrębie szerzej pojętego tradycjonalizmu. Tradycjonalizm katolicki bywa bardzo często utożsamiany tylko z jednym ze swoich „strumieni”, a mianowicie z członkami i zwolennikami Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X, powszechnie określanego mianem „lefebrystów”. Tymczasem jakby nieco na obrzeżach głównego dyskursu pozostają jednostki i grupy deklarujące przywiązanie i chęć kultywowania tradycyjnych poglądów oraz praktyk bez jakiegokolwiek zrywania z „oficjalnym” Kościołem. Indultowy – czyli zakładający zezwolenie oficjalnych czynników kościelnych – tradycjonalizm katolicki wydaje się szczególnie interesującym przedmiotem badań i refleksji.