Wykład profesora Mmaa pokazuje, jak ograniczona nasza wiedza i jak złudne może być to, co uznajemy za obiektywne. Z perspektywy termitowej nierozstrzygalne dylematy etyczne czy filozoficzne ludzkości zyskują zupełnie nowy wymiar, a postępowanie człowieka wydaje się dużo mniej racjonalne i logiczne, niż zwykliśmy sądzić. W swojej alegorycznej powieści Themerson nawiązuje do największych myślicieli, takich jak Nietzsche, Freud czy Schopenhauer, by zgłębiać ograniczenia języka i poznania. Najwznioślejsze idee humanistyki przenikają się tu z sensacyjną akcją i ostrą krytyką społeczną, a wszystko to zostaje okraszone groteską, purnonsensem i wyrafinowanym, choć niezwykle kąśliwym poczuciem humoru.