Wybryki serca

Jan Stoberski – polski prozaik. Był synem Jana, urzędnika sądowego, i Marii z d. Mazurkiewicz, robotnicy w „Cygar-Fabryce”, krakowskiej fabryce wyrobów tytoniowych. Naukę w V Państwowym Gimnazjum Neoklasycznym przerwał z powodu choroby oczu w 1926 r., po ukończeniu siódmej klasy, pracował jako urzędnik i przepisywacz akt, później jako kupiec. W 1943 wywieziony do Bawarii na 5 miesięcy na roboty przymusowe. Debiutował jako pisarz w 1955 r. na łamach tygodnika "Życie Literackie" opowiadaniami Etiudy miłosne. Był współpracownikiem kilku czasopism krakowskich. ,,Wybryki serca" zawiera wiele trafnych obserwacji obyczajowych i psychologicznych, cechuje specyficzny humor i dość przewrotna moralistyka.