Wroną po Stanach

"Wroną po Stanach" jest książką, która nie daje ani na chwilę odetchnąć odbiorcy.
Bardzo cenię pracę korespondenta w USA Marcina Wrony i dlatego sięgnęłam po ten tytuł. Natomiast w tej książce podoba mi się zarówno styl, jak i sposób opowiedzenia o Ameryce. Dodatkowym atutem są wspomnienia dzieci autora - Mai i Janka, którzy z lekkim przymrużeniem oka "odbrązawiają" Amerykę. Każdy z ośmiu rozdziałów kończy ciekawe spojrzenie "tubylców" zamieszkujących opisywany region czy stan. Mają odpowiedzieć na cztery pytania: Dlaczego dany stan? Ulubione miejsce? Największe zaskoczenie, anegdota? Co polecisz odwiedzającym?
"Wroną po Stanach" jest książką, która nie daje ani na chwilę odetchnąć odbiorcy. Zachwyciła mnie na tyle, że powoli zmieniam odbiór USA na bardziej przyjazny.
Marcin Wrona nie zapomniał o łakomczuchach. Każdy rozdział kończy wypróbowanym, amerykańskim daniem.
Warto wybrać się w tę podróż. Satysfakcja gwarantowana! Polecam!

„Wroną po stanach” to niezwykle ciekawa i wciągająca lektura, którą czyta się wyjątkowo szybko i przyjemnie. Marcin Wrona mieszka w Stanach Zjednoczonych od 2006r. i chyba nie ma osoby, która nie słyszałaby jego relacji w telewizji. Dzięki temu czytając książkę można mieć wrażeni, że tak naprawdę sam nam opowiada o wszystkim. Razem z autorem jak i jego dziećmi zwiedziliśmy min. Florydę, Hawaje czy Nowy Jork. Przedstawienie tych wszystkich miejsc również z perspektywy nastolatków jest naprawdę świetnym pomysłem i nie ukrywam, iż wiele rzeczy na które zwrócił uwagę Janek na pewno przypadłoby do gustu mojemu synowi. Aczkolwiek nie ukrywam iż liczne opisy zatruć pokarmowych były całkowicie zbędne. W książce znajdziemy również całkiem sporo opisów jedzenia, a dodanie przepisu z każdego regionu jest dużym plusem. Autor nie opowiada tylko o plusach ale i opisuje jakie trudności można spotkać , a podsumowanie każdego rozdziału tymi samymi pytaniami bardzo mi się podobało. Jeżeli lubicie literaturę podróżniczą lub interesujecie się Stanami Zjednoczonymi, a dodatkowo ciekawi Was zbiór przeżyć i subiektywnych opinii ten tytuł z pewnością przypadnie wam do gustu.

Nie wiem, czy wiecie Państwo, czy nie, ale gram namiętnie w Totolotka. Dlaczego? Żeby spełnić swoje najskrytsze marzenia. Jednym z nich jest podróż do Stanów Zjednoczonych i zjechanie jej wypożyczonym tam dużym samochodem od wschodu do zachodu, od północy do południa. Marzenia są po to, żeby je spełniać, ale muszę trochę poczekać na tę magiczną szóstkę.
Tymczasem dzięki Wydawnictwu Helion S.A. dostałam choć namiastkę mojego marzenia. Mogłam zwiedzić i poznać kilka stanów.
Autorem książki "Wroną po stanach" jest jeden z moich ulubionych dziennikarzy, korespondent telewizji TVN, mieszkający od 2006 roku w Stanach Zjednoczonych, Marcin Wrona. Wraz ze swoimi dziećmi Mają i Jankiem zabierają nas w cudowną podróż. I powiem Państwu jedno, nie przeczytacie tego w żadnym przewodniku turystycznym.
Zwiedzamy między innymi Florydę, Hawaje, Kalifornię czy Nowy Jork. Udajemy się na północ, pod granicę z Kanadą, oraz na południe, gdzie stoi mur zabezpieczający przed masowymi próbami nielegalnego przekraczania granicy przez imigrantów z Meksyku.
Stany Zjednoczone były zwiedzane przez tę uroczą rodzinę na przestrzeni lat. Pan Marcin przedstawia nam na stronach swojej książki fakty nieoczywiste, czasem cofamy się do faktów historycznych, poznajemy ciekawostki, zabawne historie z ich przygód. Dla mnie prawdziwym rarytasem były opowieści kulinarne. Chłonęłam je całą sobą. Cieszę się z przepisów kulinarnych, które są znakomicie wplecione w całą opowieść. Na pewno z nich skorz...

Gdyby ten rok był normalny, właśnie szukałabym lotu na Florydę. A skoro nie mogę, będę moich chłopaków katować kubańską kanapką według przepisu z książki. Bo Kuba, obok Omanu i Dominikany, jest miejscem w którym jestem absolutnie zakochana. Dlatego chciałabym zobaczyć na własne oczy, jaki wpływ na Florydę mają Kubańczycy. Poza tym to Floryda, sami rozumiecie - palmy i ciepło zawsze w cenie.
.
Książka napisana przez @marcin_wrona Maję i Janka, to cudowny przewodnik po rodzinnych podróżach. Taki prawdziwy, pokazujący to, co rzeczywiście warto zobaczyć, bez tej całej nadętej komercjalizacji, którą można znaleźć w zwykłych przewodnikach. Ciepłe rodzinne anegdoty przeplatają się z niesamowitymi przepisami (przynajmniej połowę mam ochotę przetestować we własnej kuchni!) i zdjęciami, które przez to, że nie są idealne, bo wyciągnięte z rodzinnego albumu, a nie z profesjonalnej sesji dają poczucie realności. Pokochałam Stany widziane oczami małych Wron! To niesamowite, że można tak napisać książkę, że czytelnikowi nie pozostaje nic innego, jak spakować walizkę i zobaczyć to wszystko na własne oczy! Chylę czoła przed autorami i z niecierpliwością odliczam czas do momentu, w którym będę mogła spakować walizki!