Opinia na temat książki Wołanie grobu

Lubicie nieodgadnięte historie? Albo takie z dreszczykiem? Takie, gdzie czekacie na rozwiązanie zagadki?

"Każdy ma jakąś przeszłość. Nieważne, czy dobrą, czy złą, ona czyni nas tym, kim jesteśmy."

Jest to już czwarta książka z przygodami Davida Hunta, a dla mnie... pierwsza. Ale to w niczym nie przeszkadzało. Główny bohater wyrusza do Dartmoor celem obejrzenia zwłok jednej z ofiar seryjnego mordercy Monka. A może także znaleźć kolejne ofiary. Operacja jednak się nie udaje, a Hunter przez 8 lat nie wraca nawet myślami do tej sprawy. Kiedy morderca ucieka z więzienia, cała ekipa sprzed 8 lat jest na jego celowniku. Czy uda im się znaleźć Monka szybciej niż on znajdzie ich?

Książkę czytało i słuchało się bardzo dobrze i przyjemnie. Podobno jest to gorsza część od swoich poprzedniczek, ale i tak uważam że bardzo dobry thriller. Dużo się dzieje, nic do końca nie jest jasne. Główny bohater wydaje się mieć głowę na karku, chociaż tutaj bardziej miałam go za detektywa niż za antropologa, ponieważ sam, na własną rękę chciał odgadnąć zagadkę. Dodatkowo, prawie żadna postać nie pałała miłością do Hunta, co potęgowało moje odczucia, że jest bardziej upierdliwy niż powinien. Średnio mi się też podobała relacja Davida z Sophie, jakby takie uwiązanie do relacji bez przyszłości... Ale ogólnie oceniam na plus tę historię.

Myślę że nadrobię jeszcze wcześniejsze części, bo bardzo podobał mi się styl autora.