Prezentowana praca stanowi próbę kompleksowego przyjrzenia się skomplikowanemu (także ze względu na luki w źródłach) problemowi budowy politycznego sojuszu prawosławnych i protestantów w Rzeczypospolitej w trudnym dla nich okresie kontrreformacji (do połowy XVII wieku). Autor nie ogranicza się jednak tylko do opisania konkretnych aspektów tej politycznej współpracy, ale też próbuje odpowiedzieć na pytanie, jaki miała ona wpływ na wzajemne stosunki religijne wśród innowierców. Odnosi się także do fundamentalnego zagadnienia dotyczącego określenia przyczyn zwycięstwa ideologii kontrreformacyjnej w Rzeczypospolitej.