Witchborn. Córka czarownicy

Nastoletnia Alyce jest córką czarownicy. Zanim jednak dziewczyna zdążyła zdać licencje na prowadzenie miotły oraz przyswoić sobie całą rozległą wiedzę z zakresu warzenia wywarów, kiszenia ludziom mleka oraz hodowli brodawek jej życie legło w gruzach. Pewnego dnia do chatki na skraju wioski zapukali łowcy czarownic (oczywiście w towarzystwie rozjuszonej gawiedzi), osądzili matkę Alyce, a następnie spalili na stosie. Dziewczyna pozostawiona sama sobie ucieka i próbuje ukryć się w brudnych zaułkach XVI-wiecznego Londynu. Jej tropem podążają bezwzględni zabójcy, a wokół niej coraz mocniej zaciska się pętla intryg na skalę krajową. Zagubiona nastoletnia czarownica musi opanować swoje wzburzone moce oraz odnaleźć odpowiedzi na pytania, których nigdy nie spodziewała się zadać.

Największą zaletą powieści Bowlinga, są realia, w jakich została osadzona. Autor przykłada się do oddania klimatu epoki. Wplata w przygody Alyce autentyczne postaci i historyczne wątki, a wszystko otacza aurą mrocznej i nieprzyjemnej magii – zamiast wróżkowego pyłu czy migających zaklęć mamy rozkład i chodzące trupy. Dziewczyna natomiast ucieka ulicami Londynu pełnego niebezpieczeństw, uprzedzeń oraz nietuzinkowych postaci. Autor, przemieszczając się w tych klimatycznych realiach, skupia się na dwóch wątkach: konflikcie pomiędzy królową Elżbietą I a Marią Stuart (oczywiście podsyconym magią) oraz okrutnych procesach przeciw czarownicom i niechęci wobec wyróżniających się jednostek. Taki zes...

Śliczna okładka, ciekawy opis i... zagmatwana opowieść, której główną bohaterką jest niezbyt ogarnięta nastolatka. Jednak po kolei.

XVI-wieczna Anglia nie jest bezpiecznym krajem dla osób podejrzewanych o posiadanie magiczne zdolności. Wiele kobiet zostaje za to niesłusznie spalonych na stosie. Jedną z ofiar jest Ellen, która przed śmiercią prosi córkę, Alyce, o udanie się w drogę do Londynu, gdzie ktoś zapewni jej opiekę.

I wszystko byłoby super, gdyby całość była nieco dłuższa! Parę kwestii jest tutaj potraktowanych "po łebkach". Z chęcią dowiedziałabym się więcej o "mocach" Alyce. Jakichkolwiek! Te dwa marne opisy to za mało! Nauka ich kontroli też by się przydała, a o tym ani słowa. Miło by też było, gdyby została wyjaśniona kwestia ojcostwa (na razie kojarzy mi się z pewnym odcinkiem "Doctora Who" :D ). Ogólnie, za mało takich informacji dostałam i nie podoba mi się to.

Jednak największym minusem jest opis samej Alyce. Cała niepewność już na stronie 20 "poszła się bujać".

Plusy książki to zdecydowanie Ellen (chyba jedyna postać z charakterkiem), rozdziały Hopkinsa oraz kruk.

Na okładce znajdziemy informację, że książka jest przeznaczona dla czytelników 12+. Moim zdaniem nie do końca. Niektóre opisy (np. płonącego ciała) nie pasują mi do tak młodych ludzi. 2-3 lata w górę i byłoby ok.

Całość czytało mi się ok, ale bez specjalnego zachwytu. Trudno powiedzieć, czy polecam.