Opinia na temat książki Wirtuoz

"Znowu po­czuł w sobie ten skok ad­re­na­li­ny, tę tę­sk­no­tę za przy­go­dą, która nada­wa­ła sens jego życiu. Lubił swoje do­cho­dze­nia, po­szu­ki­wa­nia zło­te­go runa. To wy­cho­dzi­ło mu naj­le­piej."

Odczytując najnowszą wiadomość, Adam nie jest pewien, czy powinien przyjąć zlecenie. Z jednej strony kusi go ciekawość, z drugiej intrygują go słowa mówiące o możliwości „zmiany dziejów kultury i przejścia do historii”. Wciąż jednak nie dowierza prawdziwości istnienia zaginionych pamiątek po Fryderyku Chopinie, w tym fortepianu oraz portretów autorstwa Ambrożego Mieroszewskiego. Wiedział, że istnieje tylko jeden sposób, aby to sprawdzić, więc po chwilowym wahaniu postanawia zweryfikować uzyskane informacje. W poszukiwaniu prawdy natrafia na szereg trudności i nieoczekiwanych komplikacji, przez co ostatecznie traci z oczu to, co najważniejsze i pozostawia przestrzeń na odpowiedź, czy było warto.

Autor w końcowych słowach zwraca się do czytelnika słowami, że „Łatwiej pisze mi się książki, które sam chciałbym przeczytać” co tylko pokazuje, ile serca wkłada w każdą swoją powieść. Umiejętnie splata fikcję z wątkami historycznymi, nadając im niepokojący ton i tworząc fascynującą zagadkę. Czwarty tom z Adamem Bergiem jest nieco inny od wcześniejszych i w moim odczuciu ma bardziej przygodowy i sensacyjny charakter. Historia zaginionych artefaktów wciągnęła mnie na długie godziny i z zainteresowaniem śledziłam piętrzące się zagadki. Mnogość wątków nie przytłacza, lecz angażuje i zachęca do sprawdzenia, co naprawdę miało miejsce, a co jest jedynie wytworem wyobraźni autora. W tym tomie Berg wydaje się dojrzalszy i pewniejszy swoich wyborów, choć pasja i praca wciąż odgrywają istotną rolę w jego życiu. Relacja z Miłką wkracza na nowy poziom, a wzajemne zrozumienie umożliwia mu realizację wyznaczonych celów. Finał porusza, choć już wcześniej można było przypuszczać, w którym kierunku zmierza.