Wiosna w sercu

„Wiosna w sercu” stanowi trzecią część cyklu o siostrach Shakespeare. Muszę przyznać, że książki ukazywały się w dziwnej kolejności, bo najpierw ukazała się część druga, potem pierwsza, dalej czwarta a na końcu trzecia. Poplątane, ale ponieważ każda część opowiada losy innej siostry, więc można było tak czytać.

Lucy jest najstarszą z czterech sióstr, więc czuje się odpowiedzialna za młodsze siostry i stara się je chronić. Jest prawnikiem a kariera stanowi ważny cel w jej życiu. Pewnego dnia zostaje powierzone jej prowadzenie sprawy spadkowej do szkockiego zamku i o tytuł lairda. W ten sposób poznaje Lachlana MacLeish, pewnego siebie bogatego biznesmena.

Od początku zaczyna pomiędzy nimi iskrzyć. Dzieli ich odległość, gdyż ona pracuje w Edynburgu, natomiast on w Nowym Yorku. Książka jest lekka i przyjemna, choć daje dużo do myślenia. Bardzo podobało mi się podejście przyjaciela Lachlana – Granta, który dzwoniąc do Lucy mówi: „Masz bardzo wąską definicję rodziny. Rodzina to nie tylko więzy krwi. Spójrz na mnie i Lachlana. Pochodzimy z różnych rodzin, kurczę, nasi przodkowie pochodzą nawet z różnych kontynentów. Ale kocham go jak brata. I nieważne, gdzie rzuci nas los, jeśli on będzie mnie potrzebował, to będę przy nim”. Po prostu nic dodać, nic ująć.
Tak jak pozostałe części cyklu, książka jest lekka i przyjemna w odbiorze, w sam raz na wiosenny wieczór.