Winnica Rose

Po " Winnicę Rose " sięgnęłam bez większych oczekiwań . Ot stała na półce w bibliotece więc wypożyczyłam wraz z kilkoma innymi, na chybił trafił. Trochę bardziej chybił niż trafił. Mimo, że uwielbiam takie opowieści, które budzą radość w sercu i wywołują uśmiech na twarzy to ta historia akurat nie do końca mnie urzekła.
Tytuł książki i opis przywiódł mi na myśl jeden z moich ulubionych filmów
" Spacer w chmurach " ale takiego jak w filmie klimatu tu nie otrzymałam.
Z jednej strony ciepła i optymistyczna opowieść o przyjaźni, rodzinie o którą warto dbać a z drugiej jest to powieść jakich wiele i niczym szczególnym nie zaskakuje.
Pomimo, że książka napisana jest lekkim i przyjemnym językiem to opisana historia jest przewidywalna a akcja ogranicza się do organizacji imprez, winobrań i nie ma tu elementów zaskoczenia czy większych wzruszeń . Cała opowieść toczy się leniwie i dosyć sennie, a że nie miałam wielkich oczekiwań więc nie jestem rozczarowana i nawet nie żałuję czasu, który poświęciłam na przeczytanie tej książki. Lektura w sam raz na lato .
Po zakończeniu natomiast naszła mnie refleksja, że nie ma co się nad sobą użalać trzeba życie brać takim jakie jest.

" Życie jest zbyt krótkie, żeby zamartwiać się rzeczami, których nie można zmienić "
" Trzeba płynąć z prądem i mocno trzymać się burty."