Wariatki

Chantal Delsol
8.8 /10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów
Wariatki
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.8 /10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów

Opis

Julia chciała osiągnąć więcej, niż dopuszczały normy obyczajowe jej epoki - dopięła swego, ale przez życie musiała iść zakosami. W córce, a potem we wnuczce pielęgnowała wiarę, że los świata zależy od tego, czy człowiek potrafi osiągnąć szczęście. "Dałam początek linii wariatek", mawiała. Zmieniały się czasy, problem pozostawał ten sam: jak żyć własnym życiem? Liryczna opowieść o dążeniu do wolności, niezależności i szczęścia, dzieje niepokornej idealistki obdarzonej szczyptą szaleństwa, które pozwala realizować nieziszczalne na pozór marzenia.
Tytuł oryginalny: Quatre
Data wydania: 2003
ISBN: 83-7132-633-5, 8371326335
Wydawnictwo: Książnica
Seria: Książnica kieszonkowa
Kategoria: Literatura piękna
Stron: 306
Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Chantal Delsol
Urodzona 16 kwietnia 1947 roku we Francji (Paryż)
Chantal Delsol – profesor filozofii politycznej, dyrektorka Ośrodka Studiów Europejskich na Uniwersytecie Marne-la-Vallée w Paryżu. Określa się jako liberalna neokonserwatystka.

Pozostałe książki:

Wariatki Czas wyrzeczenia Czym jest człowiek? Kurs antropologii dla niewtajemniczonych Kamienie węgielne. Na czym nam zależy? Koniec świata chrześcijańskiego Nienawiść do świata
Wszystkie książki Chantal Delsol

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Coś mi się wydaje, że książka Wariatki aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?
️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Renax
2020-05-19
9 /10
Przeczytane Obyczajówki lepsze i gorsze

Powieść jest naprawdę ciekawa, polecam ją. To historia 4 pokoleń kobiet, mieszkanek Paryża. Łączy je to, że każda z nich chciała żyć inaczej niż normy społeczne na to pozwalały, że każda z nich miała w sobie duszę filozofa i artystki. Fabuła jest arcyciekawa, bo opiera się na ciągłym zaciekawianiu czytelnika kolejnymi pokoleniami kobiet, które na nowo odtwarzają niespełniony los tej pierwszej, Julii i jej brata bliźniaka.
Powieść poruszyła we mnie nutę, która zawsze we mnie tkwiła. Bo bohaterki tej powieści nie dlatego są inne, że są inne, ale dlatego, iż one nie są uzupełnieniem faceta tak, jak tego oczekiwał czcigodny ojciec Julii i Patryka, pierwszych bohaterów tej powieści. One całkiem dobrze czują się same z sobą, mają swój świat, swoje pasje, które mogą realizować albo nie. Jednocześnie nie są babochłopami, które nie chcą mieć rodziny, a wprost przeciwnie: one dla dzieci i ukochanego są skłonne poświęcić wszystko. Zarazem, są tak ciekawymi postaciami, że nawet jak rezygnują z posady czy hobby to i tak w inny sposób realizują siebie. I to właśnie za pokazanie kobiety jako spełnionej osoby, nie takiej, która od pieluch marzy o mężu pokochałam tę książkę. Miłość i małżeństwo udane w tej książce to chęć, a nie obowiązek, to nie powinność wobec rodziny, ale wolna wola. A jednocześnie to wiele nieszczęścia i smutku, bo nie zawsze bohaterki tej książki wybierały odpowiednich facetów. Ale na pewno to bardzo ciekawa powieść. Mądra.

× 8 | Komentarze (1) | link |
@MissMorte
@MissMorte
2010-07-31
10 /10
Przeczytane

Wspaniała książka, do której aż chce się wrócić.

× 2 | link |
@kropki
@kropki
2011-06-15
Przeczytane

Książka niesamowicie mnie wciągnęła i żałuję, że już się skończyła.

× 1 | link |
@oliwa
2024-10-11
7 /10
Przeczytane
@Kamik
2022-06-12
8 /10
Przeczytane
ME
@melancholia
2009-02-24
8 /10
Przeczytane
@wyciszka
@wyciszka
2008-09-20
10 /10
Przeczytane
@SYSTEM
@SYSTEM
2008-05-01
8 /10
Przeczytane
@dasti03
@dasti03
2009-10-06
10 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

(...) zdążył wysłuchać najgłębszych przekonań Henryka, który posiadał tylko przekonania, a miał ich tak wiele, że mógłby żyć z odsetek.
Przepraszam, że żyję. Następnym razem już nie będę.
(...) prawdziwy czytelnik nie kataloguje książek. Zapomina o nich, jego umysł rozprasza się, przechodząc od oczarowania do oczarowania.
Skoro mnie tak kocha, dlaczego zmusza mnie do prowadzenia tak idiotycznego życia?
Ale przeczytane na nowo, te opowieści przyniosły jej tylko rozczarowanie. Po końcowych poprawkach tekst, który starała się oceniać obiektywnie, z jak największym dystansem, wydał się jej zarazem lakoniczny i pełen rozpaczy. Był długim telegramem, którego autor woła o pomoc i trafia w próżnię. Nie odnajdywała się w nim. Uważała, że absolutnie nie oddaje stanu spokojnego oczekiwania, którym pragnęła wypełnić swe życie.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl