Opinia na temat książki Wampir. Jak rodzi się zło. Epilog

W 1995 roku na polskim rynku pojawił się reportaż Magdy Omilianowicz pt. „Bestia. Studium zła” o Leszku Pękalskim, jednym z najbardziej zagadkowych seryjnych morderców epoki powojennej. W roku 2021 książka ta została wydana ponownie pod nowym tytułem „Wampir. Jak rodzi się zło” uzupełniona o wstęp Igora Brejdyganta i epilog zatytułowany ‘co z nimi robić?’. Jest to próba przedstawienia człowieka jakim był Pękalski, wyjaśnienia skąd wzięły się jego zapędy do gwałtów i morderstw, dlaczego je popełniał i dlaczego tak długo pozostał nieschwytany. Z tego co sam powiedział, a co później wycofał, zamordował co najmniej 70 osób. Były to kobiety młode, starsze, mężczyźni, a nawet dzieci. Książka składa się z rozmów Omilianowicz z Pękalskim, z ludźmi, którzy go znali, z policjantami, psychiatrami i pracownikami szpitala, z fragmentów z akt sprawy oraz z fabularyzowanych fragmentów przedstawiających dokonywane zbrodnie z punktu widzenie Pękalskiego i jego ofiar. Mnie ten ostatni zabieg nie do końca przekonał, ale rozumiem, dlaczego autorka go zastosowała – prawdopodobnie tak chciała przedstawić tok rozumowania Pękalskiego, pomóc czytelnikowi lepiej zrozumieć. Co do perspektywy ofiar to tu wyjaśnieniem może być, byśmy bardziej postrzegali ich jako ludzi, a nie tylko ofiary, jednak takie wchodzenie w ich głowy nie całkiem wydaje mi się w porządku. Z minusów brakowało mi też dat i na tym moje uwagi się kończą. Ogólnie jest to książka wstrząsająca, nie mieści mi się w głowie ile zła jeden człowiek był w stanie uczynić światu.