W pełni rozkwitających drzew

W roku 1757 w ponurych ścianach zamku Kemnitz niespodziewanie pojawia się nowy właściciel. Ksawery von Zierotin równie mroczny jak jego twierdza chce tylko w spokoju zmierzyć się z demonami przeszłości i oddać słodkiemu zapomnieniu. Niestety los stawia na jego drodze kobietę, obok której nie potrafi przejść obojętnie. Młoda i nieobyta w świecie, zupełnie inna niż większość znanych mu niewiast a jednocześnie dziwie bliska i znajoma. Czy słodka Eleine ukoi jego smutki, a może stanie się przyczyną ostatecznego upadku?

W pełni rozkwitających drzew to taka współczesna powieść gotycka w klimacie wiktoriańskiej klasyki. Mrok przelewający się na kartkach linijka po linijce spływa w serca czytelników wypełniając je szczelnie niczym mgła otulająca zamek Kemnitz. Tajemnice i stare sekrety walczą o miejsce w szafach z trupami i usilnie próbują wychynąć na światło dzienne, jakby nie mogły doczekać się odkrycia. Jednak mimo to, czytaniu wciąż towarzyszy atmosfera niewiedzy i niepewności.

Debiutancka powieść M.W.Jasińskiej zdecydowanie ma w sobie to coś. Gdybym miała silić się na metaforę to powiedziałabym, że to taki nieoszlifowany kamień szlachetny, którego urodę już widać, jednak należy go jeszcze oszlifować i wypolerować, bo mógł prawdziwie zabłysnąć.

Sama książka jest zdecydowanie dobra, bardzo podobały mi się liczne odniesienia do sztuki i kultury czy wprowadzenie do historii miejsc zacz...

"W pełni rozkwitających drzew" M. W. Jasińska

5/5 ⭐️

"- To prawda, że go zabiłem.

Odsunęła się ode mnie, jednak nie tak gwałtownie, jak się spodziewałem.

- Dlaczego?

- Zasługiwał na to. - Uśmiechnąłem się.

- Nie jesteś Bogiem, by w tej sposób wymierzać sprawiedliwość! - Jej głos przybrał na sile.

- Absolutnie się za niego nie uważam. Zrobiłem to po to, by poczuć się lepiej. Kogoś w końcu muszę, od czasu do czasu, zabić, dlatego wolę gustować w tych złych. Większy wybór."

Oddaję pokłony 🛐

Tak fantastycznie wykreowanego świata magii nie powstydziłaby się J. K. Rowling.

Ja naprawdę nie dowierzam, że to jest debiut. Nie wierzę, ja się czuję oszukana i tyle. Autorka musiała pisać pod innym pseudonimem i nie chce się do tego przyznać, bo to jest zbyt dobre na bycie pierwszą książką 😂

Nie zrozumcie mnie źle - można napisać dobry debiut. Można napisać świetny debiut. Ale ta pozycja wyszła poza skalę 💜

Ja myślę, że fakt, iż pochłonęłam tę pozycję w dwa dni mówi sam za siebie.

To była miłość od pierwszego wejrzenia. Otworzyłam paczkę i zakochałam się w tym, jak pięknie ta książka jest wydana. Cudowna okładka, piękne zdobienia na początku rozdziałów.. No i arty, które dorzuciła autorka!

Byłam oczarowana...

"W pełni rozkwitających drzew" M. W. Jasińskiej od wydawnictwa Nie Powiem to mój cudowny patronat. Książkę miałam okazję przeczytać dużo wcześniej, w formie pdf, i po zapoznaniu się z tekstem nie miałam wątpliwości, by zostać patronem tej historii. Książka ta mnie oczarowała. Dziękuję autorce za zaufanie i gratuluję premiery👏🏻🖤
"W pełni rozkwitających drzew" to świetny debiut. Mnie, ta mroczna, tajemnicza i urzekająca powieść pochłonęła bez reszty. Jeśli lubicie gotycki, duszny klimat to będzie to idealna lektura dla Was. Autorka powoli, subtelnie wprowadza nas w powieść. Cały czas odczuwalny jest niepokój. Pomysł na fabułę bardzo mi się podoba, a wykonaniu nie mam nic do zarzucenia. Akcja w miarę równa, choć momentami mknie do przodu i nie daje się nudzić. Opisy są bardzo obrazowe i dokładne. Bohaterowie bardzo dobrze wykreowani. Prawdziwi i świadomi swych słabości oraz wad. Skrywają przykre oraz bolesne tajemnice z przeszłości, które nie dają o sobie zapomnieć w czasie teraźniejszym. Główny bohater, Ksawery, jest postacią pełną wątpliwości, która nie wierzy w siebie i uważa się za potwora. Dręczy go przeszłość. Jest samotny, pełen smutku i żalu jednak pełno w nim dobra. Śledząc jego losy, widzimy jego przemianę, to jak odzyskuje wiarę w siebie i swoje człowieczeństwo. Czytając książkę czuje się inspirację "Draculą" Brama Stokera jak i "Wywiadem z wampirem" Anne Rice. Pióro autorki jest lekkie i przyjemne w odbiorze, dzięki czemu książkę czyta się bardzo szybko. Naw...

Mamy rok 1757, do zamku przybywa nowy właściciel Ksawery, który ma za sobą bardzo bolesną przeszłość i chce o niej zapomnieć... Jednak poznaje pewną dziewczynę Elanie służącą z innego domu, i postanawia wziąć sobie ją za żonę. Czy to dobry pomysł dla człowieka, który chce spokoju? Sami powiedzcie 🤭

Odkąd Elanie i Ksawery stali się małżeństwem, zaczęły się dziać bardzo niepokojące rzeczy. Mieszkańcy podejrzewają, że ma to związek z zamkiem, Ksawerym, a może jednak to kobieta jest za to odpowiedzialna? Wiecie kiedyś czasy były inne, i ważny był bardzo kościół i to co mówi ksiądz, oraz w to co wierzą mieszkańcy, czy inni ludzie w takim miejscu mogą liczyć na łatwe życie?...

Co to za historia! Pierw zakochałam się w okładce, która wręcz sama do mnie krzyczała bym ją przeczytała 🥹 Ja wierzę w takie rzeczy... Bo teraz wiem, że miałam nosa! Spędziłam z tą książką świetny czas! Ba! Ja zarwałam dla tej książki noc, a wiecie co to znaczy? Że jest tego warta, że nie da się jej odłożyć! 💜.
To niezwykle udany debiut, ciekawe spojrzenie na fantastykę, gdzie wystąpią: strzygi, wiedźmy, wilkołaki, ludzie? Jedni bardziej świadomi inni mniej! No i oczywiście motyw miłości, bardzo subtelny, gdzieś tam w tle i między wierszami. I też jestem ciekawa, jak wy byście go zinterpretowali. Czy jest go za mało? Myślę, że nie, że to był specjalny zamysł Autorki, by losy bohaterów potoczyły się właśnie w takim kierunku. I najważniejsze! Zakończenie! Totalne zaskoczenie, wbija w ...

Kompletnie nie siadła mi ta historia. Nie poczułam absolutnie żadnej więzi z bohaterami. Rozmowy między nimi są pourywane i tak naprawdę nic nic nie wynika. Tak samo jeśli chodzi o wydarzenia miałam wrażenie jakiegoś totalnego chaosu.
Jeśli chodzi o wątek romantyczny to absolutnie nie poczułam żadnej chemii między głównymi bohaterami. Nie wyczułam w nich żadnych emocji. Owszem były momenty, że troszkę bardziej się zainteresowałam i zaciekawiłam wydarzeniami, ale były to tylko momenty. Sama fabuła dla mnie zbyt pokręcona zwłaszcza pod koniec. Wszystkie wątki nie składają mi się na spójną całość.Miałam wrażenie, że czytałam kilka zupełnie innych historii.
Finalnie zostało mi pięćdziesiąt stron i nie dałam rady przeczytać do końca. Bez sensu się męczyć jeśli ci coś totalnie nie odpowiada.

Książka jest przepięknie wydana, słyszałam o niej bardzo dużo dobrych opinii i byłam jej ogromnie ciekawa, dlatego naprawdę przykro mi, że nie po drodze mi z tą historią. Uważa że tak książka nie jest zła jest porostu nie dla mnie. Myślę że może zainteresować bardzo dużą grupę czytelników. Podobał mi się klimat panujący w książce ciężki i mroczny. Sam zamek i tajemnice jakie skrywał to przykuło moją uwagę od samego początku. Styl autorki lekko wniosły ale idealnie pasujący do fabuły