Opinia na temat książki Utracona

"Utracona" to thriller psychologiczny, chociaż bardziej bym go zakwalifikowała pod dramat psychologiczny. Dramat, z którym boryka się małżeństwo Susie i Gabe'a. Po latach powracają do nich popełnione w młodości błędy życiowe, na które decyzję miały używki, alkohol, rozrywkowy tryb życia. W konsekwencji doprowadza to do nieplanowanej ciąży i oddania dziecko do adopcji. Po 15 latach Suzie jest spełniona zawodowo i prywatnie, ma piękny dom i kochającego męża, do szczęścia brakuje im tylko upragnionego dziecka. Niespodziewanie kontaktuje się z nią jej 15-letnia córka...
.
Historia o dawaniu drugiej szansy i wybaczaniu, o życiowych rozterkach i podejmowaniu trudnych decyzji, mających swoje konsekwencje nawet po kilkunastu latach. Autor zaserwował nam książkę poruszającą wiele trudnych tematów, która wręcz zmusza nas do zatrzymania się i zastanowienia nad własnym życiem i wyborami, jakimi się kierujemy. Jakiekolwiek kłamstwa i mroczne tajemnice zawsze wyjdą na światło dzienne. Nie sposób je zachować w sekrecie, tym bardziej, jeśli dotyczą one przeszłości, którą za wszelką cenę chcemy pozostawić w ukryciu.
.
Ciekawie wykreowane postacie, należą one do tej grupy bohaterów, których w jednej chwili darzysz sympatią i współczuciem, aby po chwili poczuć do nich irytację i złość, poprzez swoje zachowanie, które momentami potrafi podnieść ciśnienie do maksimum. Ta książka to totalna karuzela uczuć i emocji. Historia wciągnęła mnie do tego stopnia, że nie odczuwałam upływającego czasu. To chyba była moja najszybciej przeczytana książka, z którą uporałam się przez święta. Chociaż nie miała ona tej iskierki i elementu totalnego zaskoczenia i efektu wow, to książkę uważam za bardzo dobrą i godną polecenia.