Uczucia o smaku latte

Ta historia była jakaś dziwna. Niby się dobrze czytało, ale czegoś zabrakło. Ale od początku… Książkę otrzymałam od niezawodnej @papierowybluszcz, która zorganizowała z nią booktour. Po przeczytaniu opisu wydawało mi się, że będzie to historia pełna ciepła i nadziei. I poniekąd taka właśnie była. Anastazja prowadzi marinę wraz ze swoją najlepszą przyjaciółką, Kaśką. Kiedyś, w dalekiej przeszłości poniekąd poznała tajemniczego mężczyznę, ale została przez niego grubiańsko potraktowana. Od tamtego czasu planuje zemstę. Czy jednak ma ona jeszcze sens? Costas wyrusza na szerokie wody Morza Egejskiego, aby raz na zawsze rozprawić się z osobą, która niemal doprowadziła jego firmę do bankructwa. W końcu trafia do centrum tego specyficznego konfliktu. I poznaję ją… Piękną i zupełnie nie pasującą do tego miejsca kobietę. Czy uczucie, które powoli między nimi się rodzi, ma szansę przetrwać? I jak wpłyną na nie głęboko skrywane tajemnice?

Z początku książkę tę czyta się bardzo przyjemnie. Wciąga i nie chce wypuścić ze swoich szponów. Jednak im dalej tym czytelnik ma zwyczajnie dość. Dwie rzeczy, które mnie rozczarowały i nie za bardzo je rozumiem to po pierwsze fakt, iż książka podzielona została na dwie części. Pierwsza bardziej skupia się na poznawaniu się nawzajem głównych bohaterów, pogłębianiu ich relacji. Druga zaś to ciągłą gonitwa za sobą nawzajem. Gdy jedno tego chce, drugie się ukrywa. I na odwrót. I nie byłoby w tym nic rozczarowującego czy psującego lekturę, g...