Współczesne polskie uczelnie stoją bezsprzecznie u progu decydujących zmian. Dotychczasowy system nauczania wyższego wydaje się bowiem nie spełniać wielu wymogów współczesności stawianych tak samym uniwersytetom, jak i nauczycielom akademickim. Efektem tej sytuacji jest np. patologiczna wieloetatowość polskich uczonych, która w konsekwencji prowadzi do obniżenia poziomu nauczania, a niekiedy też badań naukowych. Transformacja polskich uczelni stanowi dziś warunek konieczny ich modernizacji i polepszenia ich ogólnego poziomu. W pracy tej znajdziemy wnikliwą obserwację zjawisk towarzyszących tym przemianom. Podejmowane w niej są pytania o potrzebę demokratyzacji i dekomunizacji polskich uniwersytetów, wpływie wspomnianej już wieloetatowości na poziom nauczania, reformę funkcjonowania uczelni i finansowania badań naukowych oraz mechanizmów akredytacji akademickiej. Poruszane są również kwestie, tego jakie oczekiwania stawiane są uniwersytetom przez samych studentów, jak funkcjonują uniwersytety na Zachodzie, obliczu współczesnej krytyki w nauce oraz wyzwaniom stawianym dziś uczonym, rektorom i filozofom.