Cytaty z książki "Tylko mnie pogłaszcz... Listy do Haliny Poświatowskiej"

“My - ludzie - umiemy cierpieć tylko prymitywnie, wy - artyści - musicie nadawać cierpieniu formę. Na tym polega sztuka. To jest bardzo proste. Macie sposoby. W sposób specjalny umiecie całować, pisać wiersze, liczyć do trzech i kłaść się spać.”

“Pospieszny korytarz i oknem też wiatr - taki, co robi warkocze z ludzi i jest od stacji do stacji i jeszcze długo potem, gdy się usypia rozsypanymi na wietrze myślami.”

“Sama powiedziałaś, że nie można tak wiecznie czekać. Nie mam od Ciebie żadnego znaku. Czyżby coś i coś zginęło? Wysłałem list do Ciebie w czasie tej katastrofy lotniczej. Czyżby 99 sztuk i jeszcze kawałek mnie? A może? Może Ty czekasz? Nie wyślę, nic nie wyślę dopóki... W Polsce jest jeszcze nudniej, a bez Ciebie? Naprawdę zostały same spółdzielnie, i to w ogóle bez dowcipu. Gorzej być nie może, bo już jest, jest, jest! Co? No właśnie, nic nie ma, ani listu od Ciebie, od Ciebie chcę list!”

“W taki dzień mogłoby umrzeć wszystko i jeszcze nie byłoby gorzej.”

“Wybacz mi, bo jak nie, to wcale nie wyślę tego listu i w ogóle się nie dowiesz, jak mocno Cię całuję, i nie choruj, bo nieładnie, nietwarzowo, posępnie itede.”

“Nie zauważyłaś, jak nasze myśli cudownie sie krzyżują. Napisałem dosłownie - kocham, a tu list, żebym nie mówił. Listy też sie pięknie mijają, szkoda, że nie na krawężniku.”

“Lubię takie puste, zmęczone wieczory, kiedy wokoło nie ma nikogo, nawet śpiących, nawet umarłych. Jestem sobie sam w królestwie chłodu i ciemnej ciszy, jak chory, niewygrzany kot, jak wyblakły magnes. Zepsuty, ale wolny, kolejny, główny grzech.”

“A na tym marginesie, to już Cię pogłaszczę, bo mi kompletnie smutno i wtedy rozumiem dotyk. Ręce - są czułe jak serce.”