Dziełami, o których jest mowa w tytule, są Opera żebracza Johna Gaya, Opera za trzy grosze Bertolta Brechta i Opera żebracza Vaclava Havla. Ich analiza pozwala ukazać nader istotne trendy rozwojowe, których jedną tylko stronę ukazuje tzw. akumulacja pierwotna. Pewną osobliwością tego ujęcia jest spojrzenie na rozwój zachodniej cywilizacji przez pryzmat "śmierci ludu". Tworzenie się na wielką skalę mas, motłochu i tłumu jako rozpaczliwych sposobów gorączkowego dążenia do szczęścia i wolności jest jedynie innym aspektem rozwoju indywidualizmu, liberalizmu, demokracji i prywatnej inicjatywy, nie zaś uboczną i żałosną pochodną dobroczynnych ze swej natury procesów.