Opinia na temat książki To, co zostawiła

Niewątpliwie wielkim plusem tej książki jest sam pomysł na nią. Zestawienie i nawet pewnego rodzaju porównanie, dwóch skrzywdzonych przez los, albo bliskich, kobiet, doskonale się sprawdziło. Jest to powieść wzruszająca i na pewno niejedną czytelniczkę los Clary Cartwright, czy Izzy Stone, wprawił o szybsze bicie serca, czy nawet, wycisnął łzy z oczu.

Jednak ja nie jestem do końca do niej przekonana. Jak na mój gust, to wszystko jest zbyt rozwleczone, długo się rozkręca i zawiera za dużo powtórzeń. Wiecznie ktoś ma oczy pełne łez, bierze głęboki oddech, przygryza wargę, albo wymiotuje, nawet jak nie jest w ciąży. Trochę też za dużo w tej książce patosu i naiwności głównych bohaterek.

Nie lubię kiedy autor obleka bohaterki w zbytnią naiwność, bo wtedy wydają mi się jakieś sztuczne i mniej wiarygodne. Wątek Izzy, Ethana i Shannon, zupełnie niepotrzebny, niczego do akcji nie wnosił, jakbym czytała jakąś średniej jakości młodzieżówkę. No i to zakończenie, przecukrzone aż do mdłości. Ale dodam dodatkową gwiazdkę za opisy sposobów "leczenia psychiatrycznego". Tak więc summa summarum ode mnie ocena "tylko przeciętna".