Tirza

„Tirza” jest ponoć najbardziej znaną książką urodzonego i wychowanego w Holandii syna żydowskich imigrantów pochodzących z Niemiec,  Arnona Grunberga. Holenderskie środowisko literackie uznało ją za jedną z najważniejszych powieści XXI wieku (już?). 

Zwyczajny człowiek. Ojciec  dwóch córek, z których jedna kilka lat wcześniej opuściła dom rodzinny, druga właśnie wchodzi w dorosłość. Mąż, którego żona co jakiś czas opuszcza dla młodszych kochanków. Redaktor, tłumacz. Niepokoje, marzenia, starania, by sprostać, by nie zawieść…, ot, codzienność. Jednakże już od pierwszych stron czujemy, że to nie będzie prosta opowieść o zwyczajnych problemach rodzicielsko - małżeńskich przedstawicieli holenderskiej klasy średniej. Czujemy coś niepokojącego,  co zmusza, by co jakiś czas odłożyć książkę, coś, co z każdą przeczytaną stroną ma coraz wyraźniejsze symptomy oblepiającego brudu… Powoli, słowo po słowie, jawi się czytelnikowi rozpad. Człowieka, wartości, rodziny, kultury… Samotność, zagubienie, niezrozumienie, mroczność.

Uff… Nieźle sponiewierała mnie ta książka i mimo, że nie można  odmówić  słuszności przyznanych jej nagród, to nie poleciłabym jej lektury żadnej z bliskich mi osób.