Tarcza II Rzeczypospolitej. Korpus Ochrony Pogranicza 1924–1939

Korpus Ochrony Pogranicza był specjalną formacją wojskową, która niczym tarcza ochraniała polską granicę wschodnią przed atakami radzieckiej dywersji i litewskich bojówek oraz zwalczała przemyt z Litwy, Niemiec i Rumunii. Powstał we wrześniu 1924 r. w związku z trudną sytuacją w zakresie bezpieczeństwa na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej. Jako formacja powołana do ochrony granicy państwowej i bezpieczeństwa publicznego, podlegał w czasie pokoju Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, a pod względem spraw wojskowych i wojennych Ministerstwu Spraw Wojskowych. W latach 1924–1927 stopniowo przejmował ochronę granic ze Związkiem Radzieckim, Łotwą, Litwą, odcinki granic z Rumunią i Niemcami (Prusami Wschodnimi), a w 1939 r. z Węgrami. 

Korpus oprócz ochrony granic prowadził działania o charakterze charytatywnym i społecznym na rzecz miejscowej ludności (m.in. w zakresie opieki zdrowotnej i oświatowej), których celem było umacnianie państwowości oraz przyciąganie i przywiązanie mieszkańców do Polski. Działalność społeczna i oświatowa prowadzona przez KOP służyła pozyskaniu sympatii ludności i wspieraniu rozwoju gospodarczego kresów, a także pomocy w zwalczaniu biedy oraz aktywizowaniu ludności. 

Głównym celem albumu jest pokazanie zachowanych fotografii przedstawiających różne aspekty działania żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza, tj. granice i miejsce, które ochraniali, strażnice i koszary, w których pełnili służbę, zajęcia w trakcie służby i w czasie wolnym, święta i uroczystości, w których brali udział. To zbiór zdjęć, na których została utrwalona trudna służba żołnierzy KOP – kresowych obrońców II Rzeczypospolitej.