Cytaty z książki "Tańcząc z cieniami"

“Gdy jest się przeklętym przez własną rodzinę, nie ma miejsca na nadzieję. Nie wiedziała, co ze sobą zrobić, gdzie skryć, dokąd się udać, u kogo znaleźć pomoc i jak uwolnić się od potępienia.”

“Wiedziała, że nikt już jej nie uratuje, a jedyne, co może ją oswobodzić od bólu, to śmierć. Pragnęła jej najbardziej na świecie, łzy pociekły jej po policzkch, zmieszane ze świeżą krwią smakowały niczym słona woda. Tak naprawdę smakowały potępieniem...”

“Chyba tak działa diabeł. Podaje nam pokarm, który wygląda obiecująco. Rozsmakowujemy się w nim, by potem dostać zgagi. Tak było z nami. Staliśmy się pożywką dla siły, której nic nie było w stanie pokonać.”

“Obcowanie z duchami nigdy nie jest proste, to ciągłe narażanie się. Nigdy nie wiemy, czy byt, z którym nawiązaliśmy kontakt, jest dobry, czy zły. Zawsze jest ryzyko, że po opuszczeniu nawiedzonego miejsca zło podąży za nami, a wtedy pozostaje tylko poproszenie o pomoc egzorcystę.”

“Cisza stała się przytłaczająca, dałbym wiele za usłyszenie szumu wydobywającego się z urządzenia, przez które komunikowałem się z duchami.”

“Gryzie mnie niewiedza, coś umknęło mojej uwadze lub skutecznie ukryło się w bezkresie mroku.”

“Moja dolegliwość to mój oręż na polu bitwy z duchami, nie panikuję i nie daję się zwieść emocjom. Ktoś w naszej grupie musi mieć chłodne myślenie, gdy racjonalizm zdaje się nie mieć znaczenia.”

“Niepewność co do podjętej decyzji i czysta ciekawość to złe paliwo.”