Tamten utracony świat

„Tamten utracony świat” to historia trzech kobiet, akcja rozgrywa się w latach 1945-2014, ale retrospekcje przenoszą nas też w przedwojenne i wojenne czasy. Zośka, Inka i Mika – należą do różnych pokoleń i mają różne doświadczenia, ale we wszystkich trzech płynie kresowa krew. Całość podzielona jest na trzy odrębne historie, które łączą wzajemne koligacje.

To powieść, którą niestety czytało mi się dość opornie. Pomimo, iż sam pomysł budowania życia od nowa po wojennej pożodze jest niezwykle ciekawy to uważam, że wymaga dopracowania. Mnogość bohaterów i ich wzajemne powiązania momentami przytłaczają, a krótkie urywki z ich życia pokazywane niekiedy w odstępach kilku lat powodował, że było mi trudno wczuć się w historię. Potrzebowałam skupienia, by nie zgubić wątku. Nie potrafiłam nawiązać z nimi więzi emocjonalnej, wczuć w ich problemy czy rozterki. Jak dla mnie bohaterowie byli niestety nijacy. Warto jednak zaznaczyć, iż całość jest niezwykle nostalgiczna, dużo tu wspomnień, tęsknoty za tym co było kiedyś oraz roztrząsania co by było gdyby postąpiły inaczej. Warto sięgnąć nawet po to by wyrobić sobie samemu o niej opinię.

"To, co nam pisane, nigdy nas nie ominie."

"Tamten utracony świat" to debiutancka powieść Aliny Staneczek, która wczoraj miała swoją premierę. Akcja tej powieści obejmuje lata powojenne aż do 2014 roku i dzieje się w dużej mierze w Gliwicach. Główne role odgrywają tu kobiety, a dokładnie trzy bohaterki pochodzące z różnych czasów ale połączone tą samą historią ... Za którą stoi pewien mężczyzna.

Zośka, Inka i Mika - każda z nich ma swoją historię życia, swoją część w książce. Ale to od Zośki - najstarszej z nich wszystko się zaczyna. To ona z powodu wojny musiała opuścić Lwów, porzucić dotychczasowe życie: rodzinę, ukochanego, konie i osiedlić się w Gliwicach. Zostanie już z tym miastem związana na zawsze, wyjdzie za mąż i założy rodzinę. Jednak ciągle będzie rozpamiętywać dawne czasy, będą nawiedzać duchy przeszłości. Zośka jako ciotka Inki i Miki ma silny wpływ obie kobiety, które z kolei przez długi czas nie wiedzą o swoim istnieniu. Każda z nich żyje swoim życiem ale zauważyć można podobne problemy, z którymi się zmagają.

Ta książka kojarzy mi się z sentymentalną podróżą. Dużo jest w niej wspomnień, tęsknoty za tym, co było kiedyś. Wskazują na to nawet retrospekcje i przeskoki w czasie zastosowane przez autorkę.
Taki zabieg ma sens ale w tym przypadku bardzo zaburzał całość fabuły, wprowadzał zamieszanie w wątkach i postaciach. Niejednokrotnie łapałam się na tym, że nie wiem, która bohaterka jest która bo ich losy mają w sobie pewne pun...

„Gdy nic nie jest pewne, wszystko jest możliwe.”

Tamten utracony świat to opowieść o trzech kobietach, które próbują wpasować się w nowy świat, który dał im szansę na szczęście, pod warunkiem odczuwania tęsknoty, której nie są w stanie pozbyć się ze swojego życia.

Jest to opowieść ludzi zmuszonych do opuszczenia miejsca, w którym dorastali i żyli. Zakładają nowe domy, w miejscach, których nie znają. Obserwują ludzi i kulturę, która jest dla nich obca, ale mimo wszytsko starają się w nią wpasować. W tym nowym, obcym świecie pragną poczuć się jak w domu. Dojrzewają, zakochują się, przeżywają chwile szczęścia i smutku, zdobywają nowe wspomnienia – ale to wszystko nie jest w stanie zdusić tęsknoty za ukochanym miejscem na świecie.
. . . . . . . .
Już od pierwszych stron zauroczyłam się pięknymi opisami świata. To, w jaki sposób bohaterki postrzegają otaczającą je rzeczywistość. Zakochałam się też w motywie sztuki i matematyki – jak się okazuje, te dwie dziedziny potrafią znakomicie się uzupełniać. Książka jest pełna słów, które wzruszają i uświadamiają o tym, jak my, jako ludzie wpływamy na rzeczywistość i to co nas spotyka. Jednak nie otrzymałam w tej książce klucza, który pozwoliłby mi wejść w przedstawiony przez autorkę świat. Czułam się, jakbym była nieproszonym gościem, który dostaje jedynie skrawki informacji o losach bohaterów.

Częste przeskoki w czasie oraz trudne do przyswojenia więzi pomiędzy ...

Książkę nie czyta się łatwo. Trzeba skupić się dość mocno, ponieważ autorka często przeplata teraźniejszość z przeszłością. Akcja jest dość „rozwlekła” jeśli chodzi o ramy czasy. Dzieje się od czasów zakończenia II Wojny Światowej do roku 2014. A do tego Pani Alina zabiera nas nie tylko do Lwowa i Gliwic, ale również do innych miast takich jak: Sopot, Gdańsk, Wrocław, Paryża i innych. Dlatego bez maksymalnego skupienia można szybko zgubić się i w czasie i w tym kto jest kim.

Akcja książki osadzona jest głównie w Gliwicach, w mieście, które w czasie II Wojny Światowej zostało zniszczone, a to co ocalało zabrali Rosjanie. Często również zabiera nas do przedwojennego Lwowa. Jest to dość sentymentalna podróż. W trakcie czytania poznajemy również Inkę i Mikę, dla których Zośka jest ciotką. Bardzo fajnym pomysłem było przedstawienie tych trzech kobiecych postaci tak, że chociaż są ze sobą spokrewnione to Inka i Mika nie widzą nic o swoim istnieniu, a Zośka, jest tą, która splata ze sobą ich los. Jak? Przekonajcie się sami.

To czego zabrakło mi w tej historii, to emocji, jakie zawsze mi towarzyszą podczas czytania książek z historia w tle. Ciężko mi powiedzieć czy którąś z bohaterek polubiłam bardziej. Za to myślę, że autorka świetnie poradziła sobie z opisem historii naszego kraju i relacji pomiędzy Polakami i Ukraińcami.

Komu polecam tę książkę? Każdemu, kto chciałby poznać los ludzi po II Wojnie Światowej, a nie tyl...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, do sięgnięcia po "Tamten utracony świat" zachęcił mnie interesujący opis i okładka, która ogromnie przyciąga wzrok. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko, ja pochłonęłam tą historię w jedno popołudnie. Fabuła została w ciekawy sposób nakreślona, dobrze poprowadzona. W tej powieści przeszłość przeplata się z teraźniejszością, zaczynając od czasów II Wojny Światowej do współczesności. Historia została podzielona na trzy części opowiadające o losach trzech kobiet: Zosi, Inki i Michaliny, co pozwoliło mi lepiej je poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. To postaci niesamowicie autentyczne i myślę, że śmiało moglibyśmy się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy. Byłam bardzo ciekawa jaki wpływ na życie Inki i Michaliny będzie miała postać Zosi i to co tutaj dostałam naprawdę mocno mnie zaintrygowało. Autorka w bardzo realistyczny, budzący wyobraźnię sposób obrazuje Czytelnikowi to co działo się przed wojną i podczas wojny, dostarczając przy tym wielu skrajnych odczuć. Razem z bohaterami podróżujemy do Lwowa, Gliwic, Wrocławia, Gdańska czy Paryża. "Tamten utracony świat" to wielowątkowa historia przy której czytaniu z pewnością trzeba się skupić, żeby wszystko dobrze zrozumieć i odnaleźć się w mnogości bohaterów...