Tajemnica chińskich samochodzików

Tajemnica chińskich samochodzików to zbiór czterdziestu powiązanych ze sobą opowiadań, z których każde przedstawia inny epizod z młodzieńczych lat pewnego pisarza, mającego wiele cech wspólnych z autorem powieści. Tworzą one dzieło na poły autobiograficzne, w którym pamięć i fikcja, nostalgia i cierpienie uzupełniają się wzajemnie, kreując świat wypełniony mozaiką postaci, ludźmi zarówno delikatnymi, jak i okrutnymi, zabawnymi i melancholijnymi, opiekuńczym i zimnymi, a także po prostu niezwykłymi. Jednak to nie nagromadzenie zabawnych wydarzeń stanowi o wartości książki, lecz bolesna introspekcja, podróż w czasie do dzieciństwa z niemal obsesyjną misją odnalezienia starych traum, porcelanowych odprysków, freudowskich punktów zwapnienia własnej biografii, tak długo spychanych do podświadomości, poprzez które autor odczytuje, niczym w liniach na dłoni, swoje życie. Florin Irimia nie szuka utraconego dziecka, utraconego dzieciństwa, tylko przez to dziecko szuka i odnajduje samego siebie. Ukrytymi bohaterami Tajemnicy chińskich samochodzików okazują się jednak rodzice, a dramat ich rozwodu, w powieści raczej ledwo tylko zaznaczony niż wprowadzony na główną scenę, stanowi jeden z głównych wątków książki.