Tajemna historia

Jest to całkiem nieźle napisana książka, ale skala bałamutnych obietnic wydawcy, m.in. takich, jakoby była to „jedna z najważniejszych powieści końca XX wieku”, woła o pomstę do nieba, a przynajmniej o zredukowanie nieprawdopodobnie wywindowanej oceny na LC.
Mamy oto bohatera, dwudziestoletniego bodaj Richarda, który rozpoczyna studia z dala od swojej prostackiej rodziny, i szczęśliwym trafem dołącza do zamkniętego grona „inteligentnych, ekscentrycznych studentów filologii klasycznej pod wodzą charyzmatycznego wykładowcy” (okładka). Zaskakująco łatwo przybiera tożsamość chłopaka z zamożnego domu i powoli zaprzyjaźnia się z kolegami. Ich życie odmienią dwie rzeczy – fascynacja kulturą starożytnej Grecji i charyzmatyczny wykładowca, profesor Morrow. Ale w to musimy uwierzyć narratorowi na słowo, np. takie: „był cudownym mówcą, magicznym mówcą i żałuję, że nie potrafię lepiej oddać tego, co mówił” – faktycznie, narrator nie potrafi i nawet się nie stara, magicznego Morrowa jest tu jak na lekarstwo. Jeśli ktoś ma nadzieję, że wraz z bohaterami zanurzy się w sposobie myślenia starożytnych Greków, ich przeżywania świata, to też będzie rozczarowany. Kiedy Richard poznaje kolegów, jest już pozamiatane – koledzy już się zanurzyli, a teraz muszą sobie radzić z konsekwencjami. Powieść zaczyna się od morderstwa, a cała reszta to relacja, jak do niego doszło i co z tego wynikło. Nie jest to ani odkrywcze, ani głębokie, ani wstrząsające. Autorka pisze bardzo sprawnie, miejscami dowcip...

Wspaniała powieść. Polecam czytać małymi kawałkami, aby osiągnąć większe korzyści z przyjemności czytania. Bohater tak bardzo identyfikuje się z czytelnikiem, że aż się czasem zapomina czyim życiem się żyje

Rewelacyjna książka.Chociaż przeczytałam ją około 10 lat temu ciąglę zajmuje miejsce w mojej pamięci i to chyba najlepiej świadczy o jej sile.

Richard Papen rozpoczyna studia w ekskluzywnym college’u w Nowej Anglii. Dołącza do grupy inteligentnych, ekscentrycznych studentów filologii klasycznej, którzy pod wodzą charyzmatycznego wykładowcy odkrywają sposób myślenia i życia niemający nic wspólnego z monotonną egzystencją ich rówieśników. Kiedy jednak eksperymenty z narkotykami, alkoholem i seksualnością nie przynoszą odpowiedzi na pytanie: jak daleko można się posunąć?, dochodzi do morderstwa.
Czy da się uniknąć jego konsekwencji? Czy można zabić i nie zostać ukaranym? I czy możliwe jest, by morderstwo w żaden sposób nie zmieniło mordercy?

Tajemna historia to pełna napięcia, intelektualna opowieść o moralności, sztuce, karze i odkupieniu. Ale też o błędach młodości, oczekiwaniach wobec innych i samego siebie. Mroczna i uzależniająca niczym grecka tragedia opowieść o młodych ludziach, którzy odkrywają, jak łatwo jest zabić, a jak trudno jest żyć.Tyle dowiadujemy się z okładki.

Sama powieść rozpoczyna się rewelacyjnie i z każdą stroną czytelnik coraz bardziej utwierdza się w przekonaniu, że książka którą właśnie czyta jest jedną z najlepszych rzeczy na jaka mógł trafić.
Gdzieś czytałem, że nieco nużące wydają się wstawki, gdy studenci rozprawiają o filozofii. Co prawda takie opisy, które innym zajmują parę zdań, tutaj parę stron, ale taki już styl autorki i nie zmęczyłem się zbytnio tymi rozprawkami.Prawdę mówiąc są wyjątkowo ciekawe i bez nich powieści by wiele brakowało.

Czym jest z...

Podpisuję się pod tym, co powiedziała Kora obiema rękami. Mam dokładnie tak samo.

oj, mam przeogromnie mieszane odczucia do tej pozycji, wiem, że to jedna z tych wybitnych lektur, które są po prostu pięknie napisane i wnoszą coś do naszego życia, dają pewne przemyślenia, ukazują rzeczy, na które wcześniej nie zwracało się uwagi... no ale jednak nie

widziałam same dobre opinie w internecie, tak samo prywatnie ta książka została mi polecona - no po prostu jest świetna i trzeba ją znać! dodatkowo "na pewno Ci się spodoba, bo ty lubisz takie" - ale jakie?

w sumie sam wątek mnie zainteresował, bo już na pierwszej stronie zostaje nam przedstawione morderstwo: zwłoki wraz z zabójcami, a przez resztę fabuły dowiadujemy się jak do tego doszło [nie wiem] i jakie skutki ponoszą główni bohaterowie, spotykamy się z pewnymi aspektami moralności (czym tak naprawdę ona jest?), wyższością i pogardą nad ludzkim życiem (trochę taka "Zbrodnia i kara") oraz bardzo dużo odnośników do mitologii greckiej, no po prostu cudo! kolejna wielka i wybitna literatura dla mózgu i duszy...

no niestety... może jestem po prostu niedojrzała emocjonalnie i nie chwyciło mnie za serducho, jak "Zbrodnię i karę" lubię, to tutaj miałam spory problem - książka momentami tak mnie przynudzała, że od razu mi się dłużyła i nie miałam ochoty czytać dalej, bardzo nierówna, raz pojawia się napięcie, a raz zawiewa totalną nudą

nie mówię, że ta powieść jest zła, bo na pewno nie jest, nie mam zamiaru nic jej ujmować, ale to nie jest zdecydowanie literatura dla mnie - chyba ...