Aleksandra Dobies w swojej książce „Sztuczki z czasem” porusza temat straty, żałoby i poszukiwania bliskości w trudnych chwilach. To pełna emocji opowieść o dziewczynce imieniem Lisia, która uwielbia spędzać wakacje u dziadków. Jednak tym razem beztroski czas na wsi przybiera inny obrót – dom, dotychczas tętniący ciepłem i radością, ogarnia cisza, a ukochany dziadek nie jest już tym samym pełnym energii towarzyszem zabaw. Gdy odchodzi, dziewczynka musi zmierzyć się z ogromnym poczuciem straty.
Autorka subtelnie, ale bardzo realistycznie pokazuje proces żałoby oczami dziecka. Umiejętnie oddaje dziecięce emocje – niezrozumienie, smutek, bunt wobec rzeczywistości, ale także zdolność do adaptacji i poszukiwania nowego sensu. Pojawienie się tajemniczego kuzyna Janka, chłopca zamkniętego w sobie i pełnego niechęci, dodaje historii nowego wymiaru. Relacja między Lisią a Jankiem rozwija się powoli, ale w sposób autentyczny, pokazując, jak wspólne doświadczenie straty może stać się pomostem łączącym dwoje zagubionych dzieci.
Język książki jest prosty, ale piękny – pełen ciepła i subtelnych metafor. Opisy wsi oraz rodzinnych wspomnień nadają opowieści nostalgiczny klimat, a autorka umiejętnie przeplata wątek smutku z momentami nadziei i radości. „Sztuczki z czasem” to książka, która wzrusza, skłania do refleksji i pokazuje, że nawet po bolesnej stracie można odnaleźć nowe drogi do bliskości i zrozumienia.
To idealna lektu...