W Polsce istnieje ponad 1000 szkól niepublicznych. Ruch szkół niepublicznych zaczął się rozwijać po 1989 r., jako forma społecznego protestu przeciwko archaicznej i zbiurokratyzowanej oświacie państwowej oraz jako przejaw dążeń do stworzenia lepszej instytucji kształcenia. Szkoły niepubliczne miały być bezpieczne, przyjazne dla uczniów i rodziców, ale jednocześnie wymagające na tyle, by zapewnić sukces edukacyjny swoim absolwentom. Po blisko 15 latach funkcjonowania oświaty niepublicznej warto postawić pytanie, czy ideały przyświecające jej tworzeniu są do dziś aktualne. Publikacja zawiera studium założeń oraz opis wybranych elementów pracy edukacyjnej szkół niepublicznych: podstawowych, gimnazjów i liceów ogólnokształcących, oraz porównanie ich ofert edukacyjnych z ofertą szkól publicznych. Analizowane są programy kształcenia i wychowania, ideologia i kultura szkolna wybranych placówek. Autorki odpowiadają na pytanie, czy praktyka edukacyjna szkolnictwa niepublicznego stanowi alternatywę dla publicznego systemu oświaty.