Opinia na temat książki Szeptucha. Jestem twoim domem

"Nigdy się nie zatrzymuj, nawet wtedy, gdy myślisz, że nie dasz rady iść dalej."

Autorka zabrała mnie ponownie do świata pełnego tajemnic, zabobonów, rytuałów oraz wierzeń. Przedstawiła dalszą historię Nawojki, która została posądzona o opętanie i skazana na śmierć. Porzucona w lecie, który stał się jej domem. Tam znajduje zwłoki młodej kobiety i niemowlęcia. Postanawia wyjaśnić tę sprawę i trafia do miasta, które ją przeraża i zaciekawia jednocześnie. Nawojka przekonuje się, że człowiek jest bardziej drapieżny niż zwierzęta. Oraz pierwszy raz poznaje smak miłości.

Książka oczywiście oczarowała mnie ponownie. Napisana jest zrozumiale z tłumaczeniem starodawnego języka. Autorka w świetny sposób łączy motywy związane z ziołolecznictwem, magią, zabobonami i wątkiem uczuciowym Nawojki. Historia ukazuje smak i aromat ziół z których płynie uzdrawiająca siła natury. Ta opowieść tkwi w sercu czasu, który zatrzymał się lata temu. Dziewczyna mimo tego co zgotowała jej społeczność ruszyła w drogę, aż dotarła do celu i tam znalazła sprzymierzeńców i poznała smak miłości. Czy rozwiązała zagadkę? Oczywiście, że tak! Wracała w rodzinne strony z Upe, na którą autorka miała swój plan. Czułam ogromny smutek w tamtym momencie gdzie kobiety spotkały utopca. Co było dalej? Było na początku lepiej, a później już tylko gorzej.

Książka nie tylko porusza temat rozwiązania zagadki, mocy ziół i leczenia naturalnego, ale także skupia się na emocjonalnym rozwoju Nawojki. Poznaje się jej pragnienia, smutki, radości które towarzyszą jej w trudnej drodze. Dziewczyna wychowana na sztukach magicznych w świecie pełnym podejrzeń, pragnie nie tylko leczyć ciała, lecz także goić rany duszy. Niestety staje się niezrozumiana w społeczeństwie, które ma w sobie ogrom strachu i nieufności.

Czy polecam? Oczywiście, że tak! W książce nie tylko świetnie przedstawiony jest świat ziół i tajemnych rytuałów, ale również ukazuje jaka jest rola szeptuchy w społeczeństwie, które równocześnie jej potrzebuje i jednocześnie odrzuca. Czytając odnajdzie w niej zarówno piękno natury, jak i konsekwencje oskarżeń i przesądów. Z niecierpliwością czekam na dalsze losy Nawojki. Gdyż tak się skończyła, że proszę o więcej.