Drogi Williamie Szekspirze, dedykuję Ci ten zbiór impresji i obrazów w 401 rocznicę Twojej śmierci. Nie wiem, z kim trzymasz, po czyjej jesteś stronie: dobrych czy złych, biednych czy bogatych, Montecchich czy Capuletich, Prospera czy Ariela, Hamleta czy Klaudiusza. Wszyscy jednako zmierzają do spełnienia swego przeznaczenia. Ale dobrze wiem, że w sekrecie stoisz po stronie swoich dziewczyn. Julia, Ofelia, Miranda… W ich kochających sercach mieszka prawda. Gdy w nocy, po Twoim przedstawieniu, opuszczamy teatr i wychodzimy na ulicę, jesteśmy spokojni, w dobrym humorze, choć wydawałoby się, że po takich dynamicznych ekscesach powinniśmy być rozbici i przygnębieni. Przeciwnie, z Twoich przedstawień tchnie harmonia, jak z łąki, ogrodu czy lasu. Na czym polega ta Twoja tajemnicza alchemia? Nie wiem… i dziękuję. Jadwiga Wais Jadwiga Wais – socjolożka, antropolożka duchowej przemiany, tanatolożka, psycholożka głębi. Podąża za pięknem i tajemnicą baśni, mitów, dzieł literatury klasycznej i dzisiejszej. Znawczyni tekstów, myśli i idei Sokratesa, Pascala, Dostojewskiego, Simone Weil, Manna, Freuda, Junga, Fromma. W książce tej, napisanej 401 lat po śmierci Szekspira, poznajemy los i przeznaczenie Julii, Romea, Ofelii, Hamleta, Mirandy, Prospera. Ale Autorka nie napisała książki o Szekspirze, lecz o nas i o sobie samej. To jest jej biogram pisany do Czytelnika. Współczesna wyrocznia delfijska: Gnothi seauton (gr. poznaj samego siebie).