Praca analizująca sytuację prawną kobiety we Francji i w Polsce w XVII wieku (instytucja małżeństwa w obu krajach, porwania jako strategia matrymonialna, narzeczeństwo i zamążpójście, cudzołóstwo, wdowieństwo i dziedziczenie, temat staropanieństwa i życia w żeńskich klasztorach). Referuje także tradycyjne poglądy dotyczące kobiet oraz to, co same kobiety mówiły o przedstawicielkach własnej płci. Przytacza opinie na ich temat wygłaszane przez apologetów płci pięknej (przypomina postać zapomnianego feministy - François Poullain de la Barre). Nie zapomina również o przybliżeniu czytelnikowi siedemnastowiecznych teorii medycznych, opowiada o procesach czarownic, analizuje teksty mizoginistyczne. Ostatni rozdział traktuje o edukacji kobiet i dziewcząt (systemy nauczania i poglądy na wychowanie kobiet staropolskich), opowiada także o miejscu kobiety w salonach francuskich.